Opinia na temat książki Drwal

Moje pierwsze, dość późne przyznaję (zwłaszcza, że z półki łypie na mnie groźnie egzemplarz 'Barbary...'), spotkanie z Witkowskim i muszę przyznać: czuję się zachęcona i zaintrygowana. Bo choć książka arcydziełem może nie jest, to jednak ma w sobie coś elektryzującego. Od razu należy zaznaczyć, że nie spełnia zapewnienia wydawcy, jakoby czytelnik miał oto przed sobą kryminał! Jak dla mnie kryminału tam jak na lekarstwo, a i te resztki są raczej sensacyjne, chwilami gangsterskie. Nie jest to jednak wielki problem, bo dużo ciekawsze rzeczy dzieją się na naszych oczach... Oto Michał W., główny bohater borsuczeje na międzyzdrojskiej ziemi, a przynajmniej próbuje. A kraina to ciekawa, zupełnie jak z innego świata, ale równocześnie swojska, postkomunistycznie szara, ale barwna dzięki niezwykłym postaciom. Żeby dowiedzieć się więcej, trzeba przeczytać. I nie należy zrażać się początkowo trudnym językiem, dziwnym prowadzeniem narracji autora, czy częstymi aluzjami literackimi, które wprawiają w popłoch. Książkę można swobodnie czytać bez zagłębiania się w całą tę intertekstualną otoczkę i nieźle się przy tym ubawić. Ja chwilami 'rechotałam jak żabka', choć lujem nie jestem:).