Ducissa Cunegundis

Powieść z wieku trzynastego
Akcja powieści rozgrywa się w czasach rozbicia dzielnicowego w Polsce.
Powieść składa się z dwóch części.
Pierwsza opisuje przyjazd Kingi z Węgier do Małopolski, ślub i pierwsze trzy lata życia małżeńskiego (kto trochę zna temat, wie że nie należy w tym przypadku mylić życia z pożyciem). Widzimy dwoje niedorostków, Kingę i Bogusława, którzy wchodzą w dorosłość. On dojrzewa w obliczu najazdu mongolskiego, ona wchodząc w małżeństwo oraz spotykając błogosławioną Salomeę.
Druga część, opisuje wydarzenia o ponad trzydzieści lat późniejsze, gdy po śmierci Bolesława, księżna osiada w klasztorze w Starym Sączu. Pewna siebie i swego postępowania księżna staje wobec rewolucji w myśleniu i postawie, jaką przedstawia jej mnich - Boguchwał. Obserwujemy szok i przemianę, jaką przechodzi Kinga, od prowadzącego do pychy umartwiania się do "miłości do braci najmniejszych" w rozumieniu świętej Klary. Nie zabrakło tu znanych z żywotów świętej Kingi konfliktów na tle wykonywanego przez siostry klaryski śpiewu w czasie odprawianej Mszy św. (co dotychczas było przywilejem franciszkanów), a także okazywanego przez braci niezadowolenia i plotek, na czele z donosem, że św. Kingę łączy z jej spowiednikiem Boguchwałem grzeszna przyjaźń.