Cytaty z książki "Dygot"

Dodaj nowy cytat
„Jesteś krzyk, jesteś dygot, jesteś kropla w rzece.”
Musiał być jakimś zasranym jękiem świata, jakby ten świat potrzebował jeszcze jednego jęku, jakby nie miał ich już wystarczająco dużo.
Życie zatacza koło, życie musi zatoczyć koło, inaczej się nie da. Ty siałeś krzywdę i krzywdę teraz zbierasz.
Świat w swej mądrości uznał najwyraźniej, że martwy człowiek leżący w nocy na polu z rozprutym brzuchem jest zwyczajnym, oczywistym elementem rzeczywistości i nie należy o nim zbytnio dyskutować.
Każdy, kto ma trochę oleju w głowie, musi w końcu zwariować.
Czlowiek jest jak ma­szy­na: masz tam ja­kieś sobie rze­czy, które na cie­bie wpły­wa­ją, i za­cho­wu­jesz się tak, jak ci z nich wyj­dzie. A to zna­czy, że nie ma wol­nej woli. A prze­cież niby wolną wolę mamy od Boga. Więc jak jej nie mamy, to zna­czy, że Boga też nie ma.
Irena popadła w nałóg. Kiedy Janek nauczył ją czytać, rzuciła się na książki z taką żarłocznością, jakby lata czytelniczej abstynencji wytworzyły w niej uczucie głodu, którego nie można zaspokoić.
Otwierała jedną z kilku napoczętych książek i zaraz w mieszkaniu pojawiali się Teresa Sikorzanka, Michał Wołodyjowski, Czerwony Błazen, Winnetou, Boruch, Huck Finn, Karol Borowiecki, Jean Valjean, Mikołaj Srebrny, Izabela Łęcka, Różycki i Kwiryna.