Opinia na temat książki Dziecięce koszmary

"Dziecięce koszmary" Lisy Gardner to czwarta już odsłona przygód detektyw D.D. Warren.

W spo­koj­nej dziel­ni­cy Bo­sto­nu zosta­ją znalezione zwło­ki ko­bie­ty i trój­ki dzie­ci za­dźga­nych nożem, a cięż­ko ranny ojciec w śpiącz­ce tra­fia do szpi­ta­la. Czy przeżył za­ła­ma­nie, a potem pró­bo­wał po­peł­nić sa­mo­bój­stwo? Wkrót­ce w innej dziel­ni­cy do­cho­dzi do po­dob­nej zbrod­ni.
I choć na pierw­szy rzut oka te dwie spra­wy nie mają ze sobą nic wspól­ne­go, to tropy pro­wa­dzą do bo­stoń­skiego oddziału psy­chia­trii dzie­cię­cej, gdzie pracuje Da­nny, która przed laty jako jedyna, prze­ży­ła podobną tra­ge­dię.

"Ro­dzi­com wy­da­je się, że naj­gor­sze, co może spo­tkać pię­cio­lat­ka, to rak. Mylą się. Naj­gor­sze, co może go spo­tkać, to cho­ro­ba psy­chicz­na. Le­ka­rze wie­dzą, jak sobie ra­dzić z no­wo­two­ra­mi. Ale jeśli cho­dzi o le­cze­nie cho­rób psy­chicz­nych, me­dy­cy­na wciąż jest jesz­cze w po­wi­ja­kach…"

"Dziecięce koszmary" to historia przemocy wobec tych najbardziej niewinnych, czyli dzieci. Wynikiem trau­ma­tycz­nych prze­ży­ć są różnego rodzaju choroby psychiczne, ma to miejsce u osiem­dzie­sięciu pro­cent z nich, pozostałe rodzą się chore. I pomyśleć, że można by tego uniknąć, gdyby nie zawiedli ci, którzy mieli je kochać.
Opisy poszczególnych przypadków, wywołują szok i niedowierzanie. Kolejny raz utwierdzam się w przekonaniu, że najgorszą bestią jest człowiek, jedyne zwierzę, które rani i zabija dla przyjemności.

To właśnie motyw chorób psychicznych u dzieci zdominował całą historię, a ciekawe i szokujące zagadki kryminalne stały się niejako tłem, które pozwoliło mu dosadniej wybrzmieć. Lektura ta wstrząsnęła mną do głębi i wzbudziła wiele emocji. Mimo wszystko gorąco polecam.