Dziedzic podziemia. Pocałunek diabła

Drugi tom zdecydowanie lepszy. Fabuła bardziej rozbudowana, więcej się działo i na wielu płaszczyznach. jest też sporo niejasności, no nie tyle niejasności, ile robią się małe tajemnice. Pierwsza to ta dotycząca Niny. W pierwszym tomi był przyjaciółką Kat, jej powiernica i wydawało się taka zwariowana. W tomie drugim jej postać intryguje a jej zachowanie jest dziwne. Autorka tak ją wykreował, że mam wrażenie ze jej nie wolno ufać. Druga to matka Kat. W oby tomach przedstawiona jako nieświadoma żona ale jakoś do końca jej nie ufam. Mam wrażenie, że ona cos wie ale ukrywa. Co ukrywa matka Kat? Kim jest Nina i co kombinuje? Na odpowiedzi o ile je otrzymamy pozostaje nam czekać do tomu trzeciego.

Większość wątków w książęce dotyczy samej Kat. Dziewczyna po "rozstaniu" z Grigoriyem skupia się na prowadzeniu warsztatu. Odkrywa też, że ojciec nie był tym za kogo go uważała. Odkryw nie tylko dokumenty z planami ale także kluczyk do skrytki. Zawartość skrytki wprawia ja w osłupienie. Jakby tego było mało ma na karku policję, żonę Grigoriya , która nie odpuszcza rywalce. Co z tego wyniknie z tego wszystkiego? Co zawiera skrytka bankowa? Co z tą wiedzą zrobi Kat?

Grigoriy to twardy facet. W tomie drugim poznajemy jego historię. Rzuca ona trochę światła na to kim jest i kim się stał. Zaczynam go lubić. Nadal jest osobnikiem, którego należałoby nauczyć manier i traktowania kobiet ale widać, że uwielbia Kat i ja kocha choć ...

Jak poprzednia część mi się podobała, tak tej mówię stanowcze nie! Poznajemy kolejne losy dwójki bohaterów - Catriony i Grigoriy'ego.

Liczyłam na coś zupełnie innego. Większa część całej historii to ubolewanie przez Kat rozstania i porzucenia. Już w poprzedniej części jej zachowanie bardzo mnie irytowało, ale w tej to już przeszła samą siebie. Również jeśli chodzi o samego diabła - jego zachowanie również działało mi na nerwy.
Wielkie emocje jakie odczuwałam u bohaterów czytając poprzednia część, tutaj wyparowały.
Brakowało mi tutaj napięcia, jakieś większej akcji czy namiętności. Nie było tutaj żadnego wątku, który przykułby moją uwagę. Zero zwrotów akcji.

„Dziedzic podziemia. Pocałunek Diabła” to książka, która dostarczyła mi wiele przyjemnych chwil podczas czytania i chociaż początek (ta pierwsza część) nie za bardzo mi się podobał, później książka staje się rewelacja – ciekawa, mroczna, pełna namiętności, zwrotów akcji, mroczna i niebezpieczna. Z przyjemnością polecam.

Gorąco polecam wam tę książkę tylko obowiązkowo przeczytajcie pierwszy tom. A ja już niebawem sięgnę po trzeci 😍.

Grigoriy ukrywając przed Catrioną informację o posiadaniu żony, złamał jej serce. Kobiecie z dnia na dzień coraz ciężej utrzymywać dobrą minę do złej gry. Wyprowadzenie na prostą warsztatu, problemy z pieniędzmi pochłaniają życie Catriony. Do tego dochodzą koszmary i tęsknota za mężczyzną, który pomimo tego co zrobił cały czas zajmuje jej myśli. Co więcej Grigoriy nie ma zamiaru zostawić kobiety w spokoju. W jego mniemaniu ona należy do niego i nikt nie ma prawa się do niej zbliżyć. Pomiędzy pracą a pewnym diabłem, odkrywa sekret swojego ojca. Znajduje coraz więcej informacji, które pokazują jej ukochanego tatę w złym świetle. Jakie sekrety jeszcze przyjdzie jej odkryć i jakie będą miały one wpływ na jej przyszłość? Jakie niebezpieczeństwo grozi jej ze strony mafii oraz jednej zazdrosnej kobiety?

Pierwsza część książki przypadła mi do gustu, jednak drugi tom mnie pochłonął. To co dzieje się pomiędzy głównymi bohaterami doprowadza czytelnika do wrzenia.
Catriona, zraniona kobieta, pomimo tęsknoty za mężczyzną potrafi jasno myśleć i nie tak łatwo zamydlić jej oczy. Bardzo duży plus za tak wykreowaną bohaterkę.
Co do Grigoriya... Do tego pana mam mieszane uczucia. Jego władczość, kompleks boga, a także traktowanie Catriony jak swoją własność nie do końca mi pasowało. Jednak jestem pewna, że właśnie takim człowiekiem miał być w tej książce. Pan i władca, nie inaczej.
Moją ulubioną postacią w "Pocałunku diabła" jest Staruszek. Pinky i Mózg rządzą! Oczywi...

Jak pierwsza część była naprawde bardzo dobra, tak ta jest świetna! Autorka daje nam mnóstwo emocji. W tej części, poznajmy bardziej dzieciństwo i młodość Grigorija. Dowiadujemy się co ukształtowało go na samego diabła z piekieł. Lecz to nie jedyne karty które zostały odkryte, rodzina Catriony również ma wiele sekretów. A to co odkrywa o swoim ojcu wprost jest ciężkie do przełknięcia, bo nie takiego tatę znała i uwielbiała. Nie zabrakło również momentów pełnych niebezpieczeństwa i grozy.
Catriona od kiedy poznała Grigorija nie ma łatwego życia, a przez tę znajomość spotyka ją wiele złych rzeczy. I chociaż chciałaby żyć jak wcześniej, sam diabeł skutecznie jej to uniemożliwia, ponieważ ona jest tylko jego. I co może być zaskakujące, bo Kat powinna uciekać przed nim gdzie pieprz rośnie, ona na jego widok mięknie i mimo że próbuje się stawiać, diabeł zawsze ma nad nią przewagę.
Ehh tu mi trochę Catriona traci w oczach bo jej myśli w ogóle nie idą w parze z czynami. Powinna być bardziej silna babkę i Grigorija czasem kopnąć w d...🤭😈 Niech się diabeł trochę przestraszy 🙊 chociaż nie wiem czy to takie proste bo Grigoriji jako mafiozo jest tak brutalny i bezwzględny, prawdziwa maszyna do zabijania, że czasami sama się bałam 😳 nie wiem czy prawdziwy diabeł nie jest grzeczniejszy niż on.
Ale wracając do książki, bardzo mi się podobała i kończąc ja czytać już wiedziałam to ta chwilowa sielanka bohaterów w kolejnym tomie pęknie jak bańka i będzie groźnie 😈 już nie mogę ...

W tym tomie diabła to ja się bałam 😈😈 pokazał pazurki jeszcze bardziej i czuć prawdziwa mafię w książce.
Dalsza historia słodkiej Catriony i Najniebezpiecznienszego mężczyzny z Warszawy Grigoriya. 2 tom koniecznie trzeba czytać ze znajomością 1 tomu . Co mi się podobało najbardziej ? To że dziewczyna stała przy swoim i że szybko nie wybaczyla błędów diabła. Na prawdę musiał się starać by choć trochę bohaterka uległa . Poznajemy fakty z przeszłości dziewczyny jakie tajemnice jej tata zostawił na świecie A jakie zabrał do grobu . Dowiadujemy się jak mafia nie odpuszcza. Pojawia się inna kobieta która miesza miesza i miesza nie jest nudno i z znienacka się ona pojawia w niektórych momentach . Pikanteri tu nie brakuje 🔥🔥🔥 kolejne trupy kolejne problemy i kolejne strzały. Czy wojna już się rozpoczeła i ile tak na prawdę Catriona znaczy dla samego diabła 😈😈 . Minusy ? Co do książki minusów nie mam ale te moje zdjęcie brakuje mi tu pączków 🍩😂😂😂 Pomimo że w książce panuje mrok to autorka o różu nie zapomniała ❤❤❤ polecam tą seria z całego serduszka idealnie spędzony czas ❤❤

No ta część jest dużo lepsza od pierwszej. Byłam mile zaskoczona.
Losy bohaterów sa naprawdę zakręcone. Polecam każdemu warto poświęcić noc na przeczytanie całości.
Ktoś powie głupia jedna noc?
Tak kochani książka tak was wciągnie ze nie prześpicie nocy. Szkoda tylko ze muszę czekać na trzecią część żeby dowiedzieć się co będzie dalej....
Buziaki dla was Dosia 😘