Opinia na temat książki Dziewczynka z Widow Hills

Zbliża się dwudziesta rocznica cudownego odnalezienia sześcioletniej Arden Maynor, która zaginęła, lunatykując podczas burzy. Stało się to sensacją w skali całego kraju. By odciąć się od tamtych wydarzeń i niechcianej sławy, dziewczyna zmienia nazwisko i wyjeżdża z miasta, by zacząć wszystko od nowa.

Nadchodząca rocznica pobudza media i samą Arden, która ponownie zaczyna lunatykować. Pewnej nocy budzi się na własnym podwórku, mając u stóp zwłoki mężczyzny z jej przeszłości. Jak ją odnalazł i czego chciał?

Lekko mroczny i niepokojący nastrój oraz nieśpieszne tempo, tworzą posępny klimat.
Bieżące wydarzenia poznajemy z pierwszoosobowej narracji Arden. Każdy rozdział zakończony jest artykułem prasowym z czasów jej zaginięcia, bardzo fajnie buduje to całość oraz delikatnie pobudza naszą ciekawość.
Wciąż nurtuje mnie pytanie, co tak naprawdę spotkało sześcioletnią Arden, zwłaszcza że ona sama pogrzebała wszystkie wspomnienia głęboko w zakamarkach swej pamięci.

"Koniec końców wszyscy jesteśmy produktami przeznaczonymi w ten czy w inny sposób do konsumpcji".

Tu najważniejsi są bohaterowie i ich uczucia oraz historia, którą mają do opowiedzenia.
Ciągle życie w blasku jupiterów, analizowane i rozbierane na części pierwsze zniszczyło jej rodzinę, by się ratować, musiała zostawić za sobą całą przeszłość i stać się kimś innym, stworzyć się na nowo. Autorka przedstawia nam człowieka, który musi żyć dalej po traumatycznych przeżyciach, to z czym musi sobie radzić i w jaki sposób to robi.
I choć po części spodziewałam się, w jakim kierunku podąży ta historia, to i tak poruszyła ona moje matczyne serce.