Dziwna i taki jeden

Od tej książki oczekiwałam naprawdę dużo! Byłam pewna, że się wzruszę, popłacze ze śmiechu oraz będę w szoku. Książka spełniła połowę swojego zadania. Zaczynając książkę od razu spodobał mi się styl pisania autorki, lekkie pióro sprawiło, że poczułam się jak główna bohaterka. No dobra może teraz według was lekko przesadziłam, jednak to jest tylko i wyłącznie moja opinia.

Zaczynając od fabuły. Spodziewałam się czego lepszego. Oczywiście nie byłam pewna co spotka mnie w środku. Na początku książka mnie wciągnęłam i nie mogłam się oderwać, a z czasem książka wydawała mi się nudna i bez jakiegokolwiek sensu. Gdy zobaczyłam, że autorka porusza temat LGBTQ ucieszyłam się. Przeczytałam pierwszą książkę i nie znam żadnej innej, która by mówiła o takiej orientacji. Potrzebujemy tego, ponieważ Polska nie jest krajem tolerancyjnym i tego mi właśnie w nim brakuje. Więcej książek, więcej poruszanych tego typu tematów a uwierzcie, że będziemy się powoli zmieniać. Tylko trzeba dać sobie szanse. Zboczyłam troszkę z tematu, przepraszam, już wracam na właściwy tor. Bardzo podobało mi się to, że Lula była od czegoś uzależniona. Rzadko czyta się książki w których główna bohaterka ma jakieś uzależnienia ( nie wspominam tutaj o narkomani lub innych uzależnieniach, myślę tutaj o tych lepszych)