Egipt i Egipcjanie w erze Mubaraka 1981-2011

Rewolucja 25 stycznia 2011 roku zakończyła erę 30 lat rządów Hosniego Mubaraka w Egipcie. Był to długi okres czasu pod każdym względem. Mubarak doszedł do władzy, kiedy prezydent Reagan sprawował urząd nie dłużej niż rok w Stanach Zjednoczonych, a pani Thatcher pełniła funkcję premiera Wielkiej Brytanii zaledwie od dwóch lat, tj. przed wdrożeniem neoliberalnych polityk gospodarczych. Związek Radziecki nadal się utrzymywał, a my nie słyszeliśmy jeszcze o Gorbaczowie czy pierestrojce, a co dopiero upadku muru berlińskiego i upadku jednego państwa socjalistycznego po drugim, ze Związkiem Radzieckim włącznie. To także podczas ery Mubaraka Saddam Husajn zaatakował nowy islamski reżim w Iranie. Stany Zjednoczone z przyjaciela Saddama Husajna stały się jego wrogiem także za prezydenta Mubaraka u władzy. Gdy Mubarak został prezydentem, zażarta wojna domowa w Libanie wciąż trwała, król Husajn rządził Jordanią, a Hafiz az-Asad był prezydentem Syrii. Potem nastąpiły wydarzenia z 11 września 2001 roku, a Mubarak nadal pozostawał u władzy, będąc świadkiem deklaracji tzw. wojny z terroryzmem i obarczenia winą Arabów i muzułmanów. Prezydenci Ronald Reagan, George W. Bush, Bill Clinton i George W. Bush przychodził i odchodził, podczas gdy Mubarak trwał na swoim miejscu. Co wydarzyło się w gospodarce, polityce i społeczeństwie w Egipcie w ciągu kolejnych dwudziestu siedmiu lat jego rządów, jest pytaniem, na które ta książka próbuje odpowiedzieć.