Enemy of My Brother 2

„Nie było jej już, a ja poczułem pustkę. Po raz kolejny w powietrzu czułem brak jakiegoś ważnego składnika. Możliwe, że to perfumy Judy wywierały na mnie takie wrażenie, ale byłem pewien, że nie potrafiłem bez niej żyć”.

Druga część rodzącego się uczucia Judy i Jeana. Bohaterowie są już parą, lecz swoją miłość ukrywają przed innymi, nie wiedzą jak zareagują na tą wiadomość ich najbliżsi. Dziewczyna najbardziej boi się reakcji Nicolasa, który nadal nienawidzi jej chłopaka. Prawda i tak ujrzy światło dzienne prędzej czy później. Czas leci nieubłaganie, męska część ekipy wyjeżdża na studia, a dziewczyny muszą poradzić sobie z tęsknotą. Przyjaciółki wiedzą, że rok rozłąki szybko minie. Lecz w ciągu tego roku może wydarzyć się dużo.

Książka tak samo rewelacyjna jak pierwsza część. Byłam bardzo ciekawa jak potoczą się losy bohaterów. Historia wciągnęła mnie już od samego początku, czyta się szybko i z ogromną przyjemnością. Autorka nie szczędzi bohaterów, są wzloty i upadki. Sielanka nie może trwać wiecznie. Autorka potrafi podnieść ciśnienie i przyprawić o szybsze bicie serca. Powiem wam, że nieźle namiesza w życiu Judy i Jeana. Kobieta myślała, że postępuje słusznie. Ja nie wiem co bym zrobiła na jej miejscu. Kontynuacja jest jak najbardziej na plus, dużo więcej się dzieje. Bohaterowi dorastają do swoich decyzji, wiedzą czego chcą i w jaką stronę mają iść. W całej historii z pewnością nie zabraknie zazdrości, żalu...

Współpraca barterowa @wydawnictwoniezwykle

Kiedy na początku kwietnia przeczytałam ostatnie zdanie pierwszego tomu tej dylogii, byłam nieco zawiedziona, że będę musiała poczekać, aby poznać dalsze losy Judy Benson i Jeana Tunnera. Jednak, czy tak naprawdę kontynuacja ich historii była warta czekania? W swoim życiu przeczytałam już naprawdę wiele książek i nie raz spotkałam się z tym, że drugi, czy kolejny tom, jest o wiele gorszy niż poprzedni. Czy również tak było w tym przypadku? Zdecydowanie nie.

Muszę przyznać, że "Enemy of My Brother 2" totalnie mnie zaskoczyło. Byłam bardzo ciekawa, jak autorka podejdzie do tematu poinformowania rodzin głównych bohaterów o tym, że są w związku. Szczerze powiedziawszy, można się było po nich spodziewać dosłownie wszystkiego, dlatego w swojej głowie rozważałam różne scenariusze. Czy któryś się sprawdził? Poniekąd tak, bo sama reakcja była dość przewidywalna, ale pomysł Jeana na przedstawienie swojej partnerki nieco mnie zaskoczył i muszę przyznać, że był z jednej strony zabawny, a z drugiej naprawdę uroczy.

Podobnie, jak w pierwszej części, w tej autorka również postanowiła rzucić swoim bohaterom kilka kłód pod nogi. Wprawdzie w drugim tomie, mamy mniej interakcji między Jeanem a bratem Judy — Nicolasem i właściwie nie mamy tu zbyt dużo tej nienawiści, która nakręcała fabułę pierwszego tomu, ale to nie znaczy, że w dwójce, życie bohaterów jest kolorowe i usłane jedynie różami. Wręcz przeciwnie.

W "...

Autorka zdecydowanie nie oszczędziła bohaterów i zagwarantowała czytelnikowi pełno emocji. W tym tomie Judy i Jeana skupiają się na swojej miłości. Uczucia i budowanie związku. Aż do momentu, gdy dziewczyna postanawia chłopaka zostawić. Dla jego dobra go okłamuje. Lecz wszystko ma swoje konsekwencje.

Styl autorki jest tak przyjemny, że książkę przeczytałam błyskawicznie. Pomimo że ten tom skupia się na temacie, którego nie lubię w książkach tutaj z przyjemnością czytałam i nie czułam nudy. W tej książce znajdziemy prawdziwa miłość, która przezwycięża wszystko. Nienawiść brata, rozłąka, kłamstwa. Wszystko bohaterzy są w stanie przetrwać dla miłości. Ale czy będą szczęśliwi musicie przekonać się sami. Na tej książce losy tych dwoje się kończy. Był to przyjemny czas z tą dwójką. Wykreowanie ich, jak i przelanie wszystkiego na papier wyszło idealnie. Polubiłam tę bandę i zdecydowanie będę dobrze książki wspominać.