Estreicherowie. Kronika rodzinna

Mimo, że książka zapowiadała się jako arcyciekawa wyprawa w przeszłość i historię Krakowa, okazała się, niestety, nudna. O ile jej początek, w którym Autorka opisywała wojenne przeżycia członków jej rodziny, związane chociażby z ukrywaniem przed okupantem rękopisów słynnej bibliografii Estreicherów, była wciągająca, to im bardziej czytelnik mógł podążać za opowieścią, cofając się w dzieje antenatów Autorki, tym bardziej robiło się mdło.
Książka jest cenna, chociażby z uwagi na fakt, iż Krystyna Grzybowska przy jej pisaniu miała dostęp do oryginalnych dokumentów rodzinnych, listów i pamiętników, i bogato z nich czerpała. Jednak cytowanie ich w całości miało, moim zdaniem, wymiar jedynie estetyczny. Pokazywało zapomniany już styl pisania i pewną egzaltowaną nadwrażliwość na zdarzenia życia codziennego. Do samej jednak "fabuły" fragmenty te nie wnosiły niczego istotnego. Ot, kolejny list o kłopotach rodzinnych, miłostkach czy problemach finansowych. Dużym plusem było z pewnością zamieszczenie fotografii, jak mniemam, udostępnionych dzięki Autorce i z jej zasobów rodzinnych.
Dla miłośników Krakowa i Galicji - pozycja obowiązkowa.