Opinia na temat książki Eter

"Ekspedientka spojrzała na nich karcącym, wyniosłym wzrokiem i pokiwała głową. No tak, przecież nie wypada przeszkadzać. Wszystko musi zachować pozory normalności, więc w spożywczaku ma być cicho, a na Orlenie nieopodal można wkurwiać się na zimnego hot doga. Sacrum i profanum w odwiecznie ustalonych ramach. Między słoikami z majonezem kieleckim a płatkami śniadaniowymi należało zachowywać nadobną, kościelną ciszę."
Romans, thriller czy powieść obyczajowa? Myślę, że "Eter" jest interesującą kombinacją wszystkich tych trzech gatunków, nie jest to może najlepsza książka jaką czytałam, ale jest w niej coś tak hipnotyzującego, że trudno się od niej oderwać. Zdecydowanie największym atutem tej historii jest jej niesamowity klimat. Przyroda tworzy tutaj mroczną, niepokojącą atmosferę, która osacza czytelnika, jesteśmy niemal w stanie poczuć na własnej skórze jej nieprzewidywalną aurę. Bohaterowie są ciekawie wykreowani, a wątek romansowy nie jest przesłodzony, chociaż jak na dwójkę dorosłych ludzi, było między nimi trochę za dużo niedomówień. Co do fabuły, to jest naprawdę intrygująca i tajemnicza, ale rozwiązanie wątku sensacyjnego, wydało mi się trochę wydumane, jakby autorka na siłę chciała zaskoczyć czytelników. "Eter" to zdecydowanie jedna z ciekawszych pozycji jakie ostatnio czytałam, mimo, że nie jest pozbawiona wad, to za niesztampowe podejście, do wydawałoby się ogranych tematów, zasługuje na słowa uznania.