Fantasia alla polacca

Książka jest esejem o Stanisławie Przybyszewskim, jednym z najwybitniejszych polskich modernistów. Autorka zajmuje się wcześniejszym okresem życia i twórczości pisarza, w jego dzieciństwie doszukuje się źródeł późniejszych „demonów” autora. Pod koniec książki Kuncewiczowa w swoim pełnym poważnej refleksji, choć zatytułowanym „Fantazja” eseju usiłuje zrozumieć, dlaczego filozofia i twórczość Przybyszewskiego tak szybko się zestarzały, nikogo nie tylko nie wzruszają, ale często śmieszą. Czyżby masowość zbrodni przeżywana w czasie ostatniej wojny, kominy Oświęcimia i Majdanka przekreśliły ważność normalnej ludzkiej udręki? „Co może teraz dać upadłemu aniołowi pisarz i czytelnik książek? Producent fikcji i konsument fikcji? Chroniczny samobójca i śmiertelnie nudny pożeracz zwierząt? Tylko zrozumienie.” I o to zrozumienie dla Przybyszewskiego apeluje Kuncewiczowa w swoim utworze.
Książka zawiera liczne zdjęcia.