Gentlemani

Powieść jest przemyślanie zaprojektowana w polskim wydaniu. Brak zewnętrznej okładki, za to zewnętrzne szwy zbierają te setki stron w bardzo łatwo obsługiwaną księgę, która się nie posypie nawet przy N-tym czytaniu. Zaraz pod tytułem na lekko usztywnionej okładzinie znajduje się początek fabuły, nic się nie marnuje. Błyskotliwy styl, dbałość o formę wypowiedzi, lekkość, a nawet odpowiednia dawka humoru plasuje książkę wysoko, a gawędziarski styl przekona na pewno niejednego czytelnika. Pod tymi względami bardzo przyjemnie obcuje się z Gentlemanami.

Jeszcze zanim przystąpiłam do lektury wydawał mi się interesujący czas w jakim rozgrywają się wydarzenia. Ukazanie Szwecji w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku rozbudziło moje oczekiwania. Zabieg w stworzeniu postaci narratora, który jest zarówno bohaterem, jednocześnie Autorem książki spowodował od razu uśmiech na twarzy i tym większą ciekawość, w jakim kierunku rozwinie się historia. Bracia Morgan powinni zostać w pamięć i kojarzyć się z dziełem Östergrena. Jednak nie wszystko było tu tak interesujące, jak się zapowiadało.

Rzemieślniczo świetna, to od razu czytelnik wyczuwa, jednak pod względem fabularnym - mordęga. Gdzieś na blogu czytałam, że jej treść jest mocno spójna z kontynuacją w postaci "Gangsterów" i by w pełni zrozumieć sens "Gentlemanów" trzeba zapoznać się przynajmniej z początkiem tamtej. Dla mnie nie jest to pomocne, gdyż opowieści dotyczące kolejnych postaci są dla...