Opinia na temat książki George Sand i język wolności

„W miłości, tak jak w nienawiści, wszyscy jesteśmy równi”.

Książka porywa od pierwszych stron. Autorka przedstawia George w latach 1831 – 1839, robi to rewelacyjnie i zajmująco. Płynność, lekkość, wnikliwość stylu powoduje, że czytanie było przyjemnością.

George Sand, a naprawdę Amantine Dupin (1804-1876) odrzuciła arystokratyczne środowisko, odeszła od męża, z którym była nieszczęśliwa, przebrana w męski strój, zaczęła życie od nowa. Nie było jej łatwo, zmagała się z licznymi przeciwnościami i męską, wszechobecną dominacją. Zaczęła wydawać książki, które cieszyły się popularnością. Miała dość luźne podejście do życia, uparcie, z mozołem toczyła walkę o szczęście. Chciała być wolna, podobnie jak mężczyźni mieć wybór w każdej dziedzinie życia. Pracowita, odważna, nieugięta, harda, wychodziła poza schematy, wyprzedziła epokę, w której przyszło jej żyć.

Żona, matka, pisarka, kochanka. Burzliwe życie miłosne, romans z Chopinem... Doznała wielu upokorzeń, była oceniana, krytykowana, przeciwstawiała się przemocy. To wszystko na tle wyraźnie ukazanych przemian społecznych, zamieszek, epidemii, które miały miejsce w Paryżu.

Pięknie napisana, oparta na faktach opowieść. Polecam Waszej uwadze.