Name: Grobowa cisza
Rating: 7.52 (25 reviews)
ISBN: 9788377475928

Grobowa cisza

Arnaldur Indriðason

7.5 /10

Ocena 7.5 na 10 możliwych
Na podstawie 25 ocen kanapowiczów

Lista autorów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

7.5 /10

Ocena 7.5 na 10 możliwych
Na podstawie 25 ocen kanapowiczów

Opis

"Grobowa cisza" to kolejny tom z cyklu o islandzkim policjancie Erlendurze Sveinssonie z Reykjaviku.

Akcja rozpoczyna się w domu na przedmieściu, gdy student medycyny odbiera swojego brata z urodzin. Oczekując na zakończenie imprezy, obserwuje malucha, który bawi się dziwnym białym przedmiotem. To... kawałek ludzkiej kości, przyniesiony przez solenizanta z pobliskiej budowy. Okazuje się, że w wykopie znajduje się reszta szkieletu, a na miejsce przybywa policja. Według archeologów zwłoki leżą w ziemi około siedemdziesiąt lat.

Erlendur podejrzewa, że mogą to być szczątki zaginionej osoby. W miarę badania historii okolicy śledztwo staje się coraz bardziej skomplikowane. Czy kluczem do zagadki mogą być zasadzone przez kogoś krzaki porzeczki? A może wyjaśni coś fakt, że podczas drugiej wojny światowej stacjonowało nieopodal brytyjskie i amerykańskie wojsko?

Erlendur nie ma łatwego zadania, zwłaszcza że swoją uwagę musi poświęcić córce, która znalazła się w dramatycznej sytuacji. Ojcowskie poczucie winy wywołuje bolesne wspomnienia z przeszłości, niepokojąco podobne do mrocznych tajemnic ujawnianych podczas dochodzenia. Melancholijny nastrój, makabryczne odkrycia - wszystko to sprawia, że ta zagadka kryminalna przykuwa uwagę czytelnika z hipnotyczną siłą.

Recenzje:

Arnaldur Indriðason sprawił, że Islandia stała się najważniejszym punktem na mapie entuzjastów nordyckiej literatury kryminalnej. Stosując swój surowy styl do opisu zbrodni [...] osiąga rozmach i spójność opowieści epickiej.

Karen Chisholm, „New York Times"

Włączenie elementów tradycyjnej islandzkiej sagi - przykładem motyw krwawych reperkusji czynów dokonanych przez dawne pokolenia - powoduje, że fabuła głęboko tkwi w bardzo specyficznej kulturze i niezwykłym krajobrazie. [...] Uważność, z jaką oddane są lokalne realia, spowodowała, że Indriðason dołączył do grona skandynawskich pisarzy - jak Peter Hoeg, Henning Mankell i Karin Fossum - którzy w ostatnich latach zasłynęli poza rynkiem skandynawskim. Val McDermid określiła Indriðasona mianem „fascynującego i genialnego".

Nicholas Wroe, „The Guardian"

Data wydania: 2011-10-12

ISBN: 978-83-7747-592-8, 9788377475928

Wydawnictwo: W.A.B.

Cykl: Komisarz Erlendur Sveinsson, tom 4

Seria: Mroczna Seria

Kategoria: Kryminał i Literatura detektywistyczna

Stron: 328

dodana przez: chudini0505

Mamy 6 innych wydań tej książki

Autor

Arnaldur Indriðason

Urodzony 28 stycznia 1961 roku w Islandii ( Rejkiawik)

Arnaldur Indriđason - pisarz islandzki, autor scenariuszy. Skończył historię na Uniwersytecie Islandzkim, pracował jako dziennikarz i krytyk filmowy. Mieszka w Reykjaviku z żoną, ma troje dzieci. Jest autorem kryminałów: Synir duftsins (1997), Dauda...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Arnaldur Indriðason

Recenzje

Smutny kryminał

7.05.2021

Arnaldur Indriðason jest autorem kryminałów dziejących się w Islandii, które z pewnością warte są lektury. W tej książce, jednej z pierwszych w cyklu z inspektorem Erlendurem mamy trzy równolegle prowadzone wątki. Po pierwsze sprawa zabójstwa sprzed wielu lat, zaczynająca się tym, że na miejscu budowy odkryto kości ludzkie, po drugie wątek przemoc... Recenzja książki Grobowa cisza

@almos × 18

Grobowa cisza

26.09.2011

Grobowa cisza, to drugi tom serii o komisarzu Erlendurze, której akcja toczy się w mroźnej i mało życzliwej dla obcych, Islandii. Tym razem nasz bohater stanie przed trudnym zadaniem rozwikłania zagadki sprzed lat oraz zmierzy się z rodzinnym dramatem. Trwają przygotowania do budowy nowego osiedla – sprowadzono ciężki sprzęt, robotnicy wytrwale p... Recenzja książki Grobowa cisza

@xVariax

Grobowa cisza

18.04.2022

"Ale nie tylko przemoc fizyczna stanowiła koszmar i ich życia. Słowa Grimura potrafiły chłostać niczym bicz (...) Grimurowi było wszystko jedno, czy dzieci patrzą, jak bije ich matkę i jak ja poniża, używając slow ostrych jak brzytwa." Dawna zbrodnia, która rzuca ponury cień. Typowa islandzka historia. Zbrodnia, która ujrzała światło dzienne po ... Recenzja książki Grobowa cisza

@nataliakozlowska0406

Zobacz wszystkie (3) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Siostra_Kopciuszka

2022-06-04

8 /10

Przeczytane 👨 autor : Indriðason Arnaldur 📚Bieżące :)

Ależ mnie ta książka zdołowała, prawie że wywołała u mnie stan około depresyjny. Jednak z drugiej strony, mają w sobie coś takiego, książki tego autora, że bardzo chcę sięgnąć po następna część cyklu, by razem ze smutnym Erlendurem Sveinssonem, rozwiązać kolejną kryminalną zagadnę i znowu poczuć tę duszną, ciężką atmosferę tego jakże egzotycznego dla mnie kraju. Dawno w żadnej książce nie spotkałam tak wiele nagromadzonego smutku, rozpaczy, bezsilności, przemocy domowej i beznadziei. Beznadzieja kobiety, matki maltretowanej fizycznie i psychicznie, beznadzieja Erlendura, siedzącego przy łóżku córki, której lekarze nie dają większych szans na wybudzenie ze śpiączki. Beznadzieja dzieci, które bezradnie patrzą na katowaną matkę i boją się nawet głośniej oddychać. To wszystko nie może się dobrze skończyć... Tym razem ta część cyklu dostanie ode mnie aż osiem gwiazdek, bo napisana jest świetnie, już nawet do tych dziwnych, dla moich uszu, imion i nazwisk się przyzwyczaiłam.

× 15 | Komentarze (1) | link |

@mala_mi

2023-05-25

5 /10

Przeczytane 2023

Zakopane w ogrodzie zwłoki stają się początkiem śledztwa odsłaniającego niezwykle mroczną stronę Islandii.

Strasznie przytłaczający kryminał, poruszający problem przemocy domowej. Ale czyta się go trudno nie tylko przez bardzo sugestywnie opisane sceny znęcania się. Także konkluzja nie napawa optymizmem, bo zgodnie z tokiem myślenia autora wyjściem z kręgu przemocy jest także przemoc, a w sumie i tak wszyscy są pokrzywdzeni. Nie tylko takie dołujące wnioski obniżają komfort lektury. Początek ciągnie się jak krew z nosa i mimo, że od połowy akcja przyspiesza, to trzeba się nieźle skupić, bo autor zmienia bez ostrzeżenia punkty widzenia i linie czasowe. Dialogi między postaciami są porwane i trudno nadążyć za tokiem rozumowania śledczych, którzy miotają się czepiając się mało istotnych szczegółów, jak np. kolor płaszcza, nie ustalając podstawowych informacji, jak wzrost zaginionej. Trudno mi też uwierzyć, że tak trudno ustalić, czy szkielet należy do kobiety czy do mężczyzny, skoro różnią się one dość charakterystycznymi cechami. Mimo tych niedoróbek książkę czyta się dość szybko, choć nie powiedziałabym, że przyjemnie.

× 10 | link |

@katala

2019-11-18

7 /10

Trup się ściele 2018

Kolejna część życia detektywa Erlendura Sveinssona i prowadzonych przez niego spraw. Tym razem trójka detektywów musi zmierzyć się z tajemnicą dotyczącą dawno pochowanych zwłok odkrytych na terenie współczesnej budowy. Fabuła opowiada o śledztwie prowadzonym obecnie, o dochodzeniu kto mieszkał na terenie miejsca odkrycia zwłok, kto mieszkał obok, kto jeszcze żyje z osób, które mogą odkryć kawałek tajemnicy sprzed lat. Śledztwo trudne, bo kilkadziesiąt lat dzielących detektywów od dramatycznych wydarzeń z przeszłości, na każdym kroku spowalnia i wręcz uniemożliwia ich pracę. Kilka wątków, które niepotrzebnie gmatwają i tak trudną sprawę, też nie wpływa na szybkość jej rozwiązania, a tym bardziej, że archeolog odpowiedzialny za wydobycie kości z ziemi ma do tego typowo archeologiczne podejście. I choć czas nikogo nie nagli, czuje się podenerwowanie bohaterów, narastającą chęć odkrycia kto stał za wydarzeniami sprzed lat i zakończenia sprawy.
Równocześnie poznajemy historię rodziny sprzed siedemdziesięciu lat. Smutną historię związaną z przemocą fizyczną, psychiczną, poniżaniem, okrucieństwem i zwykłą ludzką podłością. Opowieść o matce, która uwikłana w toksyczny związek trwa w nim do momentu, kiedy przydarza się coś, co daje jej siłę do przeciwstawienia się oprawcy.
Obie historie przeplatają się wikłając czytelnika w fabułę z której nie tak trudno się uwolnić. Indridason podobnie jak w poprzedniej części nie skąpi czytelnikom sfery obyczajowej. Pokazuje zarówno realia ż...

» czytaj dalej

× 2 | link |

@frodo

2011-09-12

8 /10

Przeczytane

Kryminał w stylu "Kurta Wallandera". Islandzkie klimaty, duszna atmosfera. I do tego porusza ważki problem - przemocy domowej, tej fizycznej i psychicznej. Łatwo się zapomni głównego antagonisty. Dobry kryminał, poruszający ważki temat.

| link |

@secretelle

2012-06-09

5 /10

Przeczytane

Do przeczytania zachęcił mnie tytuł. Jak dla mnie, za dużo życia prywatnego komisarza Erlendura i wydarzeń sprzed lat. Niemniej jednak, czyta się szybko, a powieść wciąga.

| link |