Opinia na temat książki Grzeszne rozkosze

Przyznam że zabierałam się do tej książki i zabrać nie mogłam, wicie jak to jest nie ten czas nie ta chwila i myślę że to był błąd. Książka porwała mnie od pierwszej strony i bawiła do ostatniej, ale do rzeczy. Anita Blake 160 zadziorności, wierzy w pokój na świecie i kocha pluszowe pingwinki, kontra wielki zły wampir, powiecie historia jakich wiele, a może jednak nie?. Anita co prawda ma 160 wiarę w świat i upodobania do pluszaków, ale na co dzień jest animatorką, czyli produkuje zombi na zamówienie, a po godzinach eliminuje wampiry, których nie lubi i nie rozumie, a szczególnie jednego z nich. Jean-Claud trzeci pod względem siły wampir w mieście , którego ego ma własną wyspę, kod pocztowy i walutę, interesy są szemrane a plany całkowicie niezrozumiałe. Od chwili gdy poznajemy oboje bohaterów akcja goni akcję, sensacja sensację, a na Anitę śmierć czyha na każdym kroku. Ale trzeba przyznać że dziewczyna świetnie sobie radzi, nosi broń, kołek i worek ciętej riposty, co w połączeniu tworzy iście wybuchową mieszankę. Anita zostaje porwana, pobita i jest szantażowana przez mistrzynie wampirów od której dostaje propozycję nie do odrzucenia. Ma odnaleźć mordercę wampirów , który dziesiątkuje ich szeregi a przy tym być posłuszna, trzymać buzię na kłódkę a w wolnej chwili zostać służką Jean-Clauda, oczywiście wszystko wbrew jej woli.
Każda przeciętne baba zaczęła by płakać i uciekła w kąt, ale nie Anita, ona natomiast bierze sprawy w swoje ręce i kopie całemu światu tyłek, ma się rozumieć nie bez problemów i cierpienia, ale na pewno z klasa. Nie będę wam streszczać książki bo jest jak dla mnie wprowadzeniem do całej historii, które według ilości tomów nie ma końca, ale na pewno warto ją przeczytać. Jeżeli lubicie baby z nabiałem i dużą dawkę humoru to zdecydowanie książka dla was, niestety jak na mnie przystało mam swoje ale. Autorka bombarduje nas taka ilością zbędnych szczegółów że aż to męczy, ale to właściwie jedyne moje zastrzeżenie. Trzymajcie się, a ja lecę czytać dalej.