Kobiety w Polsce wciąż jeszcze żyją w getcie mitów, stereotypów i z pozoru tylko niereformowalnych przyzwyczajeń. Dotyczą one duszy i ciała, uczuć do dziecka i do mężczyzny. Autorki konfrontują w formie dialogu różne punkty widzenia, dyskutują o kobietach w Polsce, o braku solidarności między kobietami, żywiąc nadzieję, że hasło `jak kobieta z kobietą` nie musi znaczyć jak `pies z kotem`. Nie jest to książka feministyczna, która byłaby ciągiem dalszym wojny płci. Ta książka to zaproszenie do rozmowy.