Historiografia PRL. Ani dobra, ani mądra, ani pięka... ale skomplikowana.

Rafał Stobiecki (ur. 1962), pracownik Uniwersytetu Łódzkiego, kierownik Katedry Historii Historiografii. Zajmuje się dziejami współczesnej myśli historycznej, ze szczególnym uwzględnieniem historiografii PRL i dziejopisarstwa polskiego na uchodźstwie po 1945 r. Autor książek: Historia pod nadzorem. Spory o nowy model historii w Polsce (druga połowa lat czterdziestych - początek lat pięćdziesiątych),1993', Bolszewizm a Historia. Próba rekonstrukcji bolszewickiej filozofii dziejów,1998; Słownik biograficzny historyków łódzkich, 2000, współautorstwo z Jarosławem Kitą; Klio na wygnaniu. Z dziejów polskiej historiografii na uchodźstwie w Wielkiej Brytanii po II wojnie światowej po 1945 r., 2005; Jerzego Giedroycia rozrachunki z historią i polityką, 2005, redakcja i współautorstwo ze Sławomirem M. Nowinowskim.Autor traktuje swoje studia i szkice jako część refleksji nie tylko nad historykami i ich dziełami, próbuje sięgać do sposobu ich myślenia, wyposażenia kulturalnego i metodologicznego, zatem nie jest to typowa książka o historiografii, ale raczej fragment refleksji o kulturze. Punkt ciężkości został położony na pierwszej połowie lat pięćdziesiątych. Wówczas to ukształtowało się pokolenie, którego aktywność przypadła na dalsze dziesięciolecia. One również są przedmiotem refleksji, która sięga do czasów współczesnych.prof. Andrzej FriszkeRafał Stobiecki przekonywająco wykazuje, że wydarzenia uznawane za przełomowe dla losów stalinowskiego modelu historiografii, jakimi w sferze politycznej był Październik '56, a w sferze środowiskowo-naukowej - VIII Powszechny Zjazd Historyków w Krakowie (1958), nie oznaczały bynajmniej gwałtownego z nim rozstania. W gruncie rzeczy przez cały okres PRL zmutowane postaci stalinowskiego paradygmatu pokutowały w polskiej historiografii. Oczywiście, zakres jego wpływów w miarę malał. Wypierany z historiografii frontu ideologicznego".prof. Andrzej Wierzbicki