Hotel na uboczu

Zdecydowanie dobra książka, pisana z pozycji kilku osób, zaczynająca się mocnym zdaniem "Zawsze chciałem zabić człowieka". Hotel nad jeziorem w niewielkiej miejscowości, punkty widzenia właściciela, kilkorga gości, sprzątaczki i ... mordercy. Bardzo dobrze zbudowany klimat, od pewnego momentu czytelnik już wie, kto zabił, ale nadal nie ma pojęcia, jak się cała sprawa rozwiąże. Chyba spróbuję innych książek autorki.

"Zawsze chciałem zabić człowieka". Takim zdaniem rozpoczyna się najnowszy thriller Doroty Glicy pt. "Hotel na uboczu".

Pierwszoosobowa narracja wszystkich bohaterów, a zwłaszcza psychopaty marzącego, by odebrać komuś życie, robi spore wrażenie. Przesłanie jest oczywiste i brak tutaj wyrafinowania. Jest zamiar, który niebawem zmieni się w czyn. Piękny hotel na Mazurach i zwłoki w jeziorze. Zagadką pozostaje sprawca, który dobrze ukrywa swą mroczną naturę. Czy to ktoś z gości, czy może z obsługi hotelu? Miejscowy czy obcy? Cień podejrzenia pada na każdego, bo o dziwo wielu zgromadzonych tutaj ludzi, ma sporo na sumieniu.

Mimo złowieszczej aury jest dość lekko, fajnie i swojsko, od razu czuć, że mamy do czynienia z polską pisarką. Obszerne tło obyczajowe pozwala nam na lepsze poznanie ważnych dla fabuły wydarzeń i postaci. Autorka powoli, acz konsekwentnie buduje napięcie i gwarantuje nam niejeden dreszczyk emocji. Akcja nabiera tempa, gdy czytelnik odkrywa naczelnego antagonistę, jednakże nie oznacza to wcale końca morderczej rozgrywki, wprost przeciwnie, atmosfera zagęszcza się, a my z zapartym tchem śledzimy dalszy rozwój wydarzeń.
Krótkie rozdziały, ciekawa fabuła i przyjemny styl sprawiają, że lektura upływa niepostrzeżenie.

Jeśli szukasz powieści z dreszczykiem to "Hotel na uboczu" jest właśnie dla Ciebie.

Hotele na uboczu kryją w sobie wiele tajemnic. Tak naprawdę niektórzy mają tu swoje powody, by nie rzucać się w oczy, by nikt nie zwracał na nich uwagi, a nawet, by odpocząć od ludzi wymyślając coraz to bardziej krwawe historie. Tą opowieść poznamy z perspektywy kilku postaci. Każda z nich zjawiła się w tym hotelu w pewnym celu. Relacje tych osób będą się z sobą wiązały, lub całkowicie nie będą miały ze sobą nic wspólnego. Bardziej chodzi tu o oko obserwatora, różni ludzie będą widzieć i opisywać to samo zajście zupełnie inaczej. Poznamy ich bardziej jako osoby z hotelu zamieszkujące określony numer pokoju. Najbardziej podobało mi się to, że te osoby mają swoje życie prywatne, borykają się ze swoimi problemami mniejszej bądź większej rangi. I teraz gdy już ich nieco znamy, nagle w pobliżu tego hotelu dochodzi do brutalnego morderstwa. Zginie młoda, piękna kobieta, która była influencerką. Miała tylko ocenić hotel i zaprezentować go w mediach. Tutaj czytamy o różnych wersjach wydarzeń, gdzie każde z nich wydaje się być prawdopodobne. Autorka by nieco nam podpowiedzieć pewien scenariusz, ukazuje krótką relację samej zamordowanej. Następnie dużo po tym rozpoczyna się śledztwo i przesłuchiwani zostają mieszkańcy hotelu. Niby sami chcą poznać prawdę, ale bardzo dużo rzeczy nie mówią, niektóre przekręcają, a jeszcze inne pomijają. W pewnym momencie zaczynamy się zastanawiać, czy chcą ukryć tylko sprawy osobiste, czy mają w całej aferze swój udział. Tym bardziej, że każde z nic...

"W pewnych sytuacjach każdy z nas jest w stanie zrobić to, czego nigdy by się po sobie nie spodziewał."
Mazurskie jezioro spowite ciemnością nocy staje się niemym świadkiem zbrodni. To tutaj do głosu dochodzi skrzętnie skrywane dotąd pragnienie. Żądza, która coraz głośniej domaga się spełnienia. "Zawsze chciałem zabić człowieka.".
Luksusowy hotel na uboczu otoczony bujną zielenią i błękitem jezior, zaprasza, by odpocząć w bliskości natury. To wymarzone miejsce na relaks oraz by na chwilę zapomnieć o codzienności. Spokój gości zakłóca przerażające odkrycie w pobliskim jeziorze...
Muszę przyznać, że Autorka idealnie zagrała na moich emocjach. Już sam początek oparty na wąskim gronie podejrzanych i skrupulatnie prowadzonym śledztwie sprawia, że nie można oderwać się od lektury. Stopniowo łączymy poszczególne elementy, odkrywając ciemne strony mieszkańców hotelu. W pewnym momencie jednak zaskakuje, ujawniając tożsamość mordercy. Zabieg dość ryzykowny i odważny, który niekoniecznie przypadnie do gustu wszystkim czytelnikom. Dla mnie absolutnie genialny, ponieważ od tej pory zgłębiamy warstwę psychologiczną, poznając motywy i emocje postaci. Atmosfera zagęszczała się tu z każdą kolejną stroną, a akcja zdecydowanie przyspiesza.
To historia utkana z bolesnych doświadczeń, bezgłośnego cierpienia i zawiłych relacji międzyludzkich.
Polecam miłośnikom gatunku.

Dzieci od małego przejawiają ogromne zainteresowanie światem. Są ciekawe skąd się bierze deszcz, jak powstaje lód, dlaczego śnimy, dlaczego burczy nam w brzuchu, a to dopiero wierzchołek góry lodowej :) Interesuje je też temat śmierci - choć w różnym stopniu. Jednak niektóre zachowania wybiegają poza przyjęte normy zwykłej ciekawości. Czy brak zdecydowanej ingerencji rodziców może mieć wpływ na dalsze pogłębianie się nieprawidłowych zachowań?

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

"Hotel na uboczu"

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

Patrycja Mrozek znana youtuberka została zaproszona do hotelu na Mazurach w celu nagrania filmów promocyjnych. Gdy na brzegu pobliskiego jeziora zostają znalezione jej zwłoki od razu wiadomo, że dziewczyna została zamordowana. Rusza śledztwo, a policja pierwsze kroki kieruje do hotelu w celu przesłuchania gości i pracowników.

Książka składa się z rozdziałów, w których poznajemy historię poszczególnych gości i pracowników hotelu oraz przebieg wydarzeń. Bohaterów jest dosyć dużo, ale ze względu na sposób przedstawienia historii i charakterystycznych bohaterów nie ma najmniejszego problemu z połapaniem się kto jest kim.

#hotelnauboczu to thriller, który wchodzi jak nóż w masełko. To jest moje trzecie spotkanie z piórem autorki i kolejne bardzo udane, a powiedziałabym nawet, że ten tytuł przebił poprzednie.

Dlaczego? Bo mamy...

Hotel o nazwie „Listopada odnowa” znajduje się w spokojnej i cichej miejscowości na Mazurach. To tutaj przyjeżdża babcia z Lenką. Podczas ich spaceru nad jeziorem dziewczynka odkrywa pływające ciało kobiety. Okazuje się, że to znana youtuberka, prowadząca popularny program o podróżach. Zaproszono ją do hotelu w celach promocji tego miejsca. Jak widać, źle się to dla niej skończyło. Została ugodzona w serce, a na plecach napisano jej „pierwsze koty za płoty”. Czy to oznacza, że będzie więcej trupów?

W hotelu są również inni lokatorzy. Małżeństwo, które przechodzi kryzys, pisarz, który szuka tematu na swoją nową powieść, prostytutka, dziewczyny urządzające wieczór panieński oraz sam menager hotelu. Obok posiadłości mieszka również właściciel hotelu. Jakie tajemnice skrywają goście hotelu? Czy wśród nich jest morderca? Przekonacie się sami.

Książka wciąga od pierwszych stron. Dostarcza wielu emocji tj. strach, grozę i niepokój tak jak książki popularnego pisarza Stephena Kinga. Trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony i nie pozwala odłożyć się nawet na chwilę. Zaczęłam czytać wieczorem tę książkę i to był mój błąd, bo nie mogłam iść spać póki nie poznałam odpowiedzi na moje pytania. Kto i jaki miał powód by pozbawić młodą kobietę życia? Czy było więcej trupów? Kim byli i co ukrywali pozostali goście hotelu? A gdy poznałam prawdę, w moje głowie pojawiły się kolejne pytania.

W książce znajduje się wiele, różnych postaci. Niektórzy mogą pow...

❗TW: morderstwo, krew, przemoc w związku

Zazwyczaj naprawdę mam otwarty umysł i staram się spojrzeć na to, co mi się nie podoba z kilku perspektyw, ale zdradzanie mordercy w połowie książki?? To był kryminał. W kryminałach chodzi o to, że do końca nie wiesz, kim jest przestępca. Jeszcze zrozumiałabym, jakby to było jakoś sensownie rozegrane, ale tu dosłownie wyglądało to tak, że ta osoba nagle powiedziała "ja ją zabił*m" - zero emocji u czytelnika. Mimo że początek był spoko, to nie był to specjalnie interesujący tytuł, a od połowy to już w ogóle miałam ochotę ją porzucić, bo nie miałam przy tym zabawy.

Na chwilę odłożę negatywne emocje i wspomnę o zamkniętej społeczności, bo cała fabuła dotyczyła hotelu i osób z nim związanych, co w kryminałach akurat bardzo mi odpowiada. Poza tym książka miała kilka różnych perspektyw, więc mogłam lepiej poznać bohaterów.

I na zakończenie, dwie śmieszące mnie (ale wcale nie poprawiające sytuacji) rzeczy. Nazwa kanału na YouTube - Pati podróżuje i ocenia - vibe roku 2012, nie wiem, kto obecnie nazwałby tak kanał; i napis wycięty na plecach ,,Pierwsze koty za płoty" - po prostu X.d., widać w tych słowach prawdziwego mistrza zbrodni.

❗ SPOJLER❗
Była jeszcze jedna rzecz, której nie rozumiałam. Psychopata, który od dziecka mordował zwierzęta, teraz zaczął ludzi (miało być więcej ofiar) i nagle okazuje się, że przestał to robić ot tak, gdy ojciec poświęcił mu chwilę uwagi? HUH?

Autor: Dorota Glica

„Zawsze chciałem zabić człowieka.”

Mała dziewczynka będąc na spacerze z babcią znajduje w jeziorze ciało młodej kobiety. Okazuje się, że jest to popularna youtuberka. Zostaje zamordowana w brutalny sposób, a na dodatek na jej plecach zostaje wyryte pewne zdanie. Kto chciałby śmierci tej dziewczyny? Czy to obsługa hotelu, a może któryś z gości? Czy miał to zaplanowane, czy działał pod wpływem emocji?

Nie wiem dlaczego autorka w połowie książki potwierdziła nam kto zabił. Po tym zabiegu ta historia straciła dla mnie jakikolwiek sens. Liczyłam na coś zupełnie innego.

Kryminał ma niecałe 340 stron. Na około 155 stronie mamy dobitnie pokazane kto zabił, a na 200 stronie mamy to tylko potwierdzone. Dalszych stron nawet mi się nie chciało czytać, bo i po co jak wszystko zostało już ujawnione. Doczytałam jednak do końca i stwierdzam, że nic nie wniosło to do tej historii.

Było kilka wątków, które nie zostały ani dobrze rozwinięte, ani dokończone. Punkt widzenia tej historii poznajemy dzięki kilku osobom. Jest to kolejny bezsensowny zabieg, bo wielu ludzi nic nam nie wnosi.

Książka jest napisana bez polotu, a szkoda, ponieważ kryminał miał potencjał. Jedynym plusem jest tylko to, że rozdziały są krótkie, a to sprawia, że szybko się je czyta. Szczerze nie polecam tej książki, ale jeśli ktoś chce się przekonać czy to co napisałam jest prawdą to niech sam sięgnie po to dzieło.

W pobliżu czterogwiazdkowego hotelu na Mazurach, położonego nieopodal malowniczego jeziora, zostają znalezione zwłoki młodej kobiety. Śledztwo rusza, a tropy prowadzą do mężczyzny stosującego przemoc domową. Czy to naprawdę on zabił swoją kochankę? Czym kierował się morderca?

Autorka zaserwowała nam bardzo duży zasób bohaterów. Poznajemy wydarzenia z perspektywy gości, obsługi oraz policjanta prowadzącego dochodzenie. Każda z tych osób to miks najróżniejszych cech i została dopracowana szczegółowo. Jedne z postaci od razu wzbudzają sympatię, inne z kolei wyzwalają w czytelniku niechęć. Akcja to prawdziwy rollercoster. Choć dość szybko poznajemy osobę mordercy, książkę czyta się niezwykle szybko oraz przyjemnie. Styl pisarki jest lekki oraz przejrzysty, a intryga ciekawa.

Odbiorca może poczuć cały szereg różnorodnych emocji, zagłębić się we wszelkie zakamarki umysłu zabójcy czy poznać motywy jego działania. Dorota Glica porusza również kilka (moim skromnym zdaniem) ważnych aspektów. Skłania do refleksji bądź zadawania pytań. Co jest w stanie zrobić maltretowana lobieta, by uwolnić się od męża tyrana? Do czego posunie się kochający rodzic, żeby chronić i ocalić swoje dziecko? Jaki wpływ na młodego człowieka może mieć rozwód, poczucie odrzucenia bądź zazdrość? Na te oraz wiele innych kwestii znajdziecie

Sielskie Mazury, piękny Hotel na uboczu, jezioro, cisza i spokój. To właśnie tu udają się ludzie, by odpocząć, złapać oddech. Gdy jednak w jeziorze zostaje odnalezione ciało młodej dziewczyny, blogerki, ten spokój zostaje zaburzony. Goście hotelu zaczynają się obawiać o swoje bezpieczeństwo, gdyż nie wiedzą, czy morderca nie mieszka wśród nich...

Podobał mi się klimat tej powieści, umiejscowienie akcji, oraz kreacja bohaterów. Mamy bowiem okazję poznać ich nieco bliżej. Ich życie, tak często pozorowane na coś, czego tak naprawdę nie ma.

Fabuła wciągnęła mnie od pierwszych stron, a poznawanie jej z perspektywy kilku bohaterów rzucało nowe spojrzenie na całość. Akcja płynęła swoim nurtem, nie pędziła na łeb na szyję, ale angażowała w historię.

Przyznam szczerze, że kiedy mniej więcej w połowie książki autorka ujawniła tożsamość mordercy, trochę mnie to zbiło z pantałyku, bo nie wiedziałam, dokąd autorka zmierza, obawiałam się, że stracę zainteresowanie książką.

Nic bardziej mylnego, pani Dorota bowiem daje możliwość zagłębić się w jego umysł, by poznać, co nim kierowało.

I powiem Wam, że cała zbrodnia nie wstrząsnęła mną tak, jak umysł mordercy, oraz tym, co miało miejsce później. Zakończenie bowiem mnie totalnie zszokowało.

Dziękuje Wydawnictwu Filia Mroczna Strona za egzemplarz do recenzji.

Na Mazurach, w pobliżu luksusowego hotelu zostaje odnalezione ciało młodej dziewczyny. Zbrodnia ta wstrząsa zarówno lokalną ludnością, jak i gośćmi hotelu. Uczucie panującej grozy potęguje fakt, iż ofiara była bardzo popularną youtuberką, która przyjechała w ten malowniczy region na zaproszenie kierownictwa hotelu, by nagrać promujący go filmik.

„Hotel na uboczu” to książka, która wciąga od pierwszej strony dając czytelnikowi możliwość spoglądania na sytuację z perspektywy wielu bohaterów, a tych jest tutaj kilku- mamy przecież właściciela obiektu i jego syna, kierownika hotelu, pracownice, kilkoro gości, a każdy z nich może okazać się psychopatycznym mordercą.

Całość podzielona jest na kilkustronicowe rozdziały, których narratorami są osoby mogące doprowadzić do wskazania sprawcy. Ten jednak nie ukrywa się długo. Dość szybko czytelnik poznaje jego personalia, by móc w kolejnej części fabuły zagłębiać się w odmęty jego spaczonej psychiki. Mnie taki manewr zastosowany przez autorkę odpowiada. Mogłem dzięki temu niczym z ukrycia, po cichu obserwować nie tyle same wydarzenia, co reakcje poszczególnych ludzi. W moim odczuciu „Hotel na uboczu” jest doskonałą propozycją dla czytelników, chcących dopiero zacząć poznawać mroczny świat różnej maści popaprańców.

Współpraca z wydawnictwem Filia.

Przy luksusowym hotelu na Mazurach zostaje znalezione ciało popularnej youtuberki, którą zaproszono, by nagrała film promocyjny. Co takiego się wydarzyło? Co do ukrycia mają goście hotelu? A może personel?

Byłam bardzo ciekawa lektury i z wielkim entuzjazmem po nią sięgnęłam. Muszę przyznać, że nie spodziewałam się tego, co otrzymałam. Przede wszystkim kilku bohaterów – gości hoteli. Każdy z nich jest różny, ma swoje problemy oraz mierzy się ze swoją przeszłością. Myślę, że na pierwszy plan wysuwa się małżeństwo, w którym występuje przemoc.

W między czasie poznajemy również perspektywę mordercy, którego tożsamość dość szybko poznajemy. Sam pomysł na fabułę dobry, ale mam wrażenie, że to wszystko potoczyło się trochę za szybko. Niektóre wątki nie zostały też dokończone bądź wyjaśnione. Z drugiej strony nie widzę możliwości, by było inaczej. Nie chcę też za bardzo zdradzać fabuły, a zrobiłabym to, gdybym miała się na każdym skupić.

Rozdziały są krótkie, a styl Autorki przypadł mi do gustu. To moje pierwsze spotkanie z jej twórczością i z chęcią sięgnę po kolejne tytuły. Myślę, że z nich również będę zadowolona. Tę oceniam na mocną czwórkę!

Ta książka przyciągnęła moją uwagę śliczną okładką oraz opisem o luksusowym hotelu gdzie mała dziewczynka spacerując z babcią znajduje zwłoki kobiety. Autorka w spryty i interesujący sposób przedstawia nam fabułę, a mianowicie mamy każdy rozdział opatrzony w numer pokoju i osoby pod nim mieszkające, dodatkowo podany dzień i godzinę a dopiero potem opis wydarzeń. Każda osoba ma coś do ukrycia i każda boi się, że te tajemnice wypłyną na wierzch. Trauma sprzed lat spędza sen z powiek pokojówce, małżeństwo z instagrama wcale nie wygląda tak jak w internecie, autor thrillera psychologicznego przechodzi przez kryzys twórczy. Gdzieś w połowie książki ujawnia się morderca i długo zastanawiałam się czemu tak to jest poprowadzone dopiero zakończenie ujawniło prawdziwy powód tego posunięcia. Jeżeli chodzi o zakończenie to wmurowało mnie, byłam zdziwiona i zarazem usatysfakcjonowana. Książkę czyta się bardzo szybko, czcionka sporawa, a i dużo światła na stronach, więc jeżeli szukacie thrillera psychologicznego niestandardowego to polecam zapoznać się z tą oto książką.

„Hotel na uboczu” to moje kolejne spotkanie z twórczością Doroty Glicy. Po przeczytaniu kilku jej książek biorę następne już w ciemno. Do tej pory się nie zawiodłam. Tym razem wysłuchałam audiobooka.
Jak wskazuje już sam tytuł, tym razem autorka przenosi fabułę do hotelu położonego na uboczu, wśród lasów, nad jeziorem, na Mazurach. Wydawać by się mogło, że w takiej głuszy nic się złego stać nie może. Mimo wczesnej jesieni, w hotelu przebywa nawet dość sporo gości. Wśród nich emerytka z kilkuletnią wnuczką, pisarz szukający weny, młode małżeństwo, grupka kobiet bawiąca się na wieczorze panieńskim.
Rankiem babcia z wnuczką udaje się na spacer nad jezioro. Opowiada wnuczce wymyśloną bajkę na jego temat. Nieoczekiwanie dziewczynka dostrzega tuz przy brzegu, pływające w wodzie zwłoki młodej kobiety. Okazuje się, że była gościem hotelu, to popularna youtuberka, która przyjechała tu na zaproszenie kierownictwa hotelu, po to , żeby nagrała film promujący ten obiekt w mediach. Kobieta zginęła od ciosów zadanych nożem...

8 lutego premierę będzie miała najnowsza książka Doroty Glicy “Hotel na uboczu”.
Detektyw Adam Biernat prowadzi śledztwo w sprawie morderstwa znanej youtuberki Patrycji Mrozek. Martwą dziewczynę znajduje mała dziewczynka, która przebywa w hotelu razem z babcią. Czy dziewczynę zamordował ktoś z gości hotelowych? W hotelu przebywa dużo osób, między innymi Aleksander Mikulski, znany pisarz, który stracił wenę twórczą, małżeństwo Anna i Bartłomiej, gdzie mąż ma ogromny wpływ na swoją żonę oraz znęca się nad nią, młode dziewczyny, które bawią się na wieczorze panieńskim oraz Sandra, która zajmuje się prostytucją.
Pomimo tego, że zagadka szybko się rozwiązuje i mniej więcej w połowie wiemy kto zabił to książka wzbudza wiele emocji i czyta się z wypiekami na twarzy.
Uwielbiam książki tego typu gatunku, a okładka sprawiła, że nie mogłam przejść obok niej obojętnie.
Historia wciągnęła mnie od samego początku i przeczytałam ja jednym tchem.
Polecam.