Istnienie : jego momenty i absolut czyli W poszukiwaniu przedmiotu einanologii

Istnienie - jego momenty i absolut - teoria bytu. Dla teoretyków filozofii.Choć istnienie w wymiarze ogólnym nie może być pojmowane jako byt, pozostaje u podstaw myślowego ujęcia wszelkiego bytu. Nie może być pojmowane jako byt, jako że nie sposób wskazać na jakąkolwiek rzeczywistość, która odpowiadałaby istnieniu w jego ogólności, a także w tej formie doświadczyć istnienia. Tak rozumiane istnienie jest poza wszystkim tym, co w jakikolwiek sposób jest fizyczne, tzn. rzeczywiste, konkretne, materialne, ale i duchowe, idealne itp. Niemniej, mimo iż próbujemy wskazać tu na istnienie jako pozostające poza wszelką określonością, to jednak możemy i próbujemy je ująć poprzez określoność, a więc poprzez pewne znaczenia, i tym samym ich formy pojęciowe. Istnienie bowiem prezentuje się poprzez nieskończoność momentów swego przejawiania się. A więc znajduje swoją konkretyzację we wszystkim, cokolwiek jest jest" jakkolwiek. Mamy tu do czynienia z sytuacją, w której to, co ogólne, wyraża się i zostaje pojęciowo ujęte poprzez to, co partykularne, szczegółowe. Taka relacja, choć o odwróconych zależnościach, zachodzi między byciem a istnieniem. Odwołując się do bycia, a więc tego, co partykularne, a nawet ze względu na swoją określoność konkretne, formułujemy sąd o tym, co ogólne, a także konieczne.