Jest ktoś

“Niełatwą rolę mają rodzice dorastających dzieci. O ile łatwiej było koić nerwy nieznośnego niemowlęcia, które nie pomne na to, co piszą o nim książki, drze się cała dobę z zapamiętałą gorliwością, zamiast tę dobę niemal w całości przesypiać. Wtedy też nie było łatwo, ale teraz jest jeszcze gorzej i nie wiadomo, co czynić. Tulić czy rugać? Nie zwracać uwagi czy się przejmować?”

“Przekażcie sobie znak pokoju. Można się powzruszać, wyciągnąć do wszystkich "ramiona uprzejme", tylko że później przychodzą szare dni, w których bliźni gdzieś się zapodzieli, a wokół same irytujące zawalidrogi.”

“Niechęć i gniew najsłuszniejszą rację czynią niesprawiedliwą, a niewskazanie drogi wyjścia jest dużą pedagogiczna nieroztropnością.”

“Przecież nie od razu byłam trzynastoletnim, zbuntowanym podlotkiem. najpierw miałam lat pięć. Pewno przedtem miałam i mniej, ale to już zaliczam do legend.”