Opinia na temat książki Jeszcze będziesz szczęśliwa

Życie przypomina sinusoidę, rzucając człowiekowi wyzwania, by poradził sobie w każdej sytuacji. Najczęściej jednak, gdy jesteśmy na fali wznoszącej, otoczeni miłością, bez większych trosk i problemów, nie myślimy o tym, co może pójść nie tak. Podobnie gdy znajdujemy się na dnie, trudno nam przywołać pozytywne myśli i liczyć na to, że i to kiedyś minie. Niestety zarówno te dobre, piękne, cudowne chwile w życiu potrafią zakończyć się w mgnieniu oka. Na szczęście podobnie jest także z tymi beznadziejnymi, z których często trudno znaleźć wyjście. I właśnie o niespodziewanych zakrętach losu, wystawianiu na próby wydające się nie do udźwignięcia, jest ta książka.

Dagmara jest szczęśliwą mężatką. Kocha i jest kochana i stanowi to trzon jej codzienności. Do tej idylli brakuje jej tylko dziecka, o którym nieustannie myśli i bardzo go pragnie. Jest jedynaczką i choć wychowała się w ciepłym, pełnym miłości domu, to odrobinę brakowało jej zbliżonego wiekiem towarzystwa, stąd jej pragnienie posiadania dużej rodziny. Brak siostry rekompensuje jej oddana od dzieciństwa przyjaciółka, z którą z sukcesem wspólnie prowadzi firmę. Gdy zdawać by się mogło, że jej życie jest poukładane, piękne i godne pozazdroszczenia, wszystko z dnia na dzień sypie się niczym domek z kart. Marzenia poprzednich dni stają się nic nie znaczącą zachcianką, a dalsza egzystencja zdaje się pozbawiona sensu. Czy ta pełna empatii i uczuć młoda kobieta znajdzie w sobie siłę i zawalczy o siebie? Jakie jeszcze niespodzianki szykuje dla niej los?

"Jeszcze będziesz szczęśliwa" to piękna, ogromnie wzruszająca powieść, która przede wszystkim jest bardzo realistyczna. Nie zdajemy sobie nawet sprawy, jak wiele kobiet mierzy się z problemami, które dotykają tu główną bohaterkę. Autorka z dużym wyczuciem oddaje wszystkie emocje towarzyszące Dagmarze, które udzielają się podczas lektury także czytelnikowi. Nie jest to opowieść łatwa, podobnie jak niełatwe często są ludzkie losy. A jednak porusza czułe struny w sercu, nakazuje zastanowić się nad kruchością życia, wartościami, którymi kierujemy się na co dzień, docenianiem obecności bliskich, ich małych gestów i miłości, którą od nich otrzymujemy. Tematy poruszone w książce dotyczące rodzicielstwa, małżeństwa, radzenia sobie z tragediami, są przede wszystkim rzeczywiste i wiele czytelniczek z pewnością odnajdzie w nich skrawki własnych losów. I to z uwagi na to, tak mocno trafia do czytającego ta pozycja, choć atutem jest również lekkość pióra Autorki, dzięki czemu historię czyta się wręcz jednym tchem. Istotne są tu także postaci poboczne, których losy splatają się z losami Dagmary, bowiem i one muszą mierzyć się z własną codziennością i własnymi problemami. Pięknie ukazana zostaje tu także miłość rodzicielska oraz przyjaźń ale znajdziemy także bohaterów, którzy przywracają wiarę w bezinteresowne, ludzkie dobro. Koniec końców książka daje nadzieję, że pomimo wszystko warto żyć, walczyć o każdy dzień, otaczać się szczerymi ludźmi, gotowymi wesprzeć w gorszych momentach i wierzyć, że nawet te najmroczniejsze dni przeminą- trzeba jedynie znaleźć siłę by je przetrwać. Gorąco polecam!