Jest to książka o języku modernizmu w potrójnym sensie.Po pierwsze przedmiotem rozważań są tu poglądy na temat języka: te obiegowe, stanowiące składnik powszechnej na przełomie XIX i XX wieku wiedzy o kulturze; te głoszone specjalnie przez modernistów; oraz te, które znajdują uzasadnienie w twórczości literackiej.Po drugie , głównym obszarem badawczym tej pracy jest językowo-literacka świadomość polskiego modernizmu przede wszystkim ta formułowana wprost- w trybie dyskursywnym , także ta wypowiadana w utworach literackich; oraz - rekonstruowana w procesie analizy twórczości artystycznej.Po trzecie pojęcie języka funkcjonuje w tej pracy w pochodnym znaczeniu, polegającym na wyeksponowaniu systemowego charakteru przeobrażeń modernistycznej literatury jako odrębnej całości artystyczno-światopoglądowej. Jedną z omówionych tu kategorii jest język.