Świetna, erudycyjna, inteligentna biografia Juliana Augusta, znanego także jako Julian Apostata, ostatniego niechrześcijańskiego cesarza rzymskiego. Spędzający dzieciństwo w ciągłym oczekiwaniu na śmierć ze strony swej zbrodniczej rodziny, później wychowywany na katolickiego biskupa, marzący o zostaniu filozofem, staje się w końcu cesarzem największego starożytnego imperium. Usiłuje przywrócić dawną, hellenistyczną wiarę, reformuje system podatkowy, stara się rządzić w sposób demokratyczny. Jednocześnie broni Galii przed Gotami, podbija Persję, okazuje się świetnym, zwycięskim wodzem. Żył zbyt krótko, aby mu się to wszystko udało, zostaje zamordowany w wieku lat 32. Książka jest doskonale napisana, opisy bitew porywające, motywy postępowania bohatera przekonująco wyjaśnione. Dodatkowo pamiętnik Juliana komentuje dwóch współczesnych mu, starych, złośliwych filozofów, co dodaje wydarzeniom obiektywizmu a ich wzajemne przytyki są nieodparcie zabawne. Perełka czytelnicza!