Cytaty z książki "Kamienie na szaniec"

Dodaj nowy cytat
Śmierć? Najprawdopodobniej ominie go tym razem. Ale gdyby przyszła - niech przychodzi. Niech śpieszy! Jest całkowicie gotów na jej przyjęcie. Tyle setek razy już o niej myślał, tak zawsze był na nią gotów, że zżył się z nią i niemal zaprzyjaźnił.
Co się kryje poza tymi oczyma, wpatrzonymi w płomień? Czy odbija się w nich treść tego, o czym mówią przy ognisku? Może myśli wirują po pokojach i pokoikach warszawskich? A może kołacze w sercach niepokój o to, co zdarzy się nieodwołalnie jutro?
Samotność, częsta towarzyszka wewnętrznej siły człowieka – przyciąga i zniewala otoczenie
Być zwyciężonym i nie ulec - to zwycięstwo!
A kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei. Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec.
Kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei, jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec
Samotność, częsta towarzyszka wewnętrznej siły człowieka, przyciąga i zniewala otoczenie
Istotą każdego cierpienia jest to, że podąża śmierci jak łaskawej i dobrej wybawicielki