Karabiny i karabinki Mosina odznaczały się dużą prostotą w budowie, małą wrażliwością na zanieczyszczenia, niezawodnością w działaniu i dobrymi właściwościami balistycznymi. Stanowiły one podstawową, indywidualną broń strzelecką i od 1891 r. aż do końca drugiej wojny światowej były najbardziej masową bronią w Armii Radzieckiej oraz w ludowym WP. Karabin Mosin wz. 1891 był podstawą do opracowania szeregu wariantów karabinów i karabinków, przeznaczonych dla różnych rodzajów wojsk i służb
(fragment)
(fragment)