Kiedy umrę, zjesz mnie, kocie? Odpowiedzi na najdziwniejsze pytania o śmierć

Publikacja powstała w oparciu o pytania na temat śmierci zadawane przez dzieci. Nas dorosłych mogą i rozbawić, i zirytować, bo co to za pytanie np.: Czy po śmierci będę robić kupę? albo Czy możemy wyprawić babci pogrzeb wikingów? Ale wśród tych pytań są też takie, które i dorosłego mogą nurtować, typu: Co się stanie, jeśli umrę w samolocie? lub Czy można oddać krew po śmierci? Czy znamy na nie odpowiedź?
Doughty, będąc właścicielką domu pogrzebowego, a wcześniej pracując w krematorium oraz ucząc się balsamowania zwłok temat śmierci widzi z rożnej perspektywy. A o śmierci myśli każdy, również dzieci, szczególnie te w wieku przedszkolnym. Nie przerobienie, bądź niedostateczne przerobienie tego tematu z nimi wbrew pozorom nie prowadzi do zaprzestania interesowania się śmiercią, a częściej do poważniejszego zafiksowania i problemach emocjonalnych. Dorośli potrafią zracjonalizować temat, bądź jeszcze lepiej zepchnąć na krańce świadomości, ale dziecko tego nie potrafi. Natomiast Autorka, podchodząc do pytań w humorystyczny sposób, daje jednocześnie jasną, rzetelną odpowiedź i choćby pytanie było dziwne (Czy jeśli umrę z głupia miną, to zostanie mi tak na zawsze?) nie bagatelizuje sprawy.
Książka jako zbiór ciekawostek prezentuje w interesujący sposób temat i może nas wyręczyć z krepującej sytuacji, gdy nie umiemy rozpocząć rozmowy z dzieckiem. Czyli może stać się dla nas dorosłych podpowiedzią, jak podejść w temacie z małym człowiekiem. Natomiast starszemu dziecku możn...

Czy śmierć można oswoić? Czy można przejść obok niej bez strachu? Czy warto zadawać dziwne pytania, kiedy śmierć należy traktować z szacunkiem? Tego tematu w swojej książce, o przewrotnym tytule podjęła się Autorka "Kiedy umrę zjesz mnie kocie". Mnie osobiście książka bardzo przypadła do gustu, nasze poczucie humoru się zgrało, a temat śmierci nie jest dla mnie tematem tabu, bo przecież nie ma nic pewniejszego na świecie niż umieranie. Ta niewielka książka zawiera wiele ciekawostek i ważnych informacji, podanych w przystępny sposób. O kilku rzeczach już wiedziałam, kilku się dowiedziałam, było logicznie i humorystycznie. Książka jest też świetnie wydana, w twardej oprawie, a w dodatku ma wewnątrz rysunki. Idealna pozycja i dla dorosłych i dla starszych dzieciaków. Warto do niej podejść z otwartym umysłem i dowiedzieć się czegoś ciekawego.

Kto z nas chociaż raz nie miał jakiegoś dziwnego, pozornie głupiego pytania na temat śmierci? Jak (na przykład) czy po śmierci nasze koty nas zjedzą? Albo czy po śmierci wciąż rosną włosy i paznokcie? Na te i inne pytania odpowiada „Kiedy umrę, zjesz mnie, kocie?”!
Autorka podchodzi do wszystkich pytań bardzo profesjonalnie. Odpowiada mądrze, a jednocześnie zwięźle na każde, nawet najdziwniejsze pytanie. Podaje nie tylko odpowiedzi, ale także ich uzasadnienia podparte przykładami z życia... a właściwie śmierci. Dodatkowo robi to z dawką humoru, często czarnego. Bo czego innego się spodziewać po książce o takim tytule? Słodkich i uroczych bajek?
Trzeba też wspomnieć o pięknym wydaniu tej książki. Wciąż jestem zauroczona tą piękną okładką, a także rysunkami w środku. Co jak co, ale za wydanie trzeba dać wydawnictwu piątkę z plusem!
Książka ma jedyny minus, którego akurat nie można było uniknąć. Otóż w „Kiedy umrę, zjesz mnie, kocie?” przedstawione są realia amerykańskie. Jak wiadomo, różnią się one od polskich nie tylko pod względem śmierci. O ile część pytań jest ogólna, uniwersalna dla każdego zakątku świata, tak co niektóre dotyczą ściśle USA. W tych przypadkach nie czytelnik nie znajdzie odpowiedzi dotyczących polskich realiów. Trochę szkoda, bo książka na tym traci, ale niestety nie można było zrobić inaczej.
Mimo wszystko zainteresowani nie powinni bać się sięgnąć po tę książkę. Merytorycznie odpowiada na dziwne pytania na temat śmierci. Dodatkowo moż...