Kobiety w życiu Jana Pawła II

Kobiety w życiu Jana Pawła II to pierwszy z dwóch tomów poświęconych przyjaźniom papieża (tom drugi opowie o mężczyznach) – przyjaźniom rozumianym w swoisty sposób. Chodzi bowiem nie tylko o postaci, które odegrały znaczącą rolę w jego biografii historycznej, ale także o te, które odcisnęły wyraźne piętno na biografii mistycznej bądź które wybrał (wyniósł na ołtarze), by zakomunikować coś ważnego. W pierwszym tomie przemierzamy bardzo konsekwentnie wytyczony szlak. Od Emilii Wojtyłowej – ziemskiej matki prowadzi nas on poprzez kolejne kobiece postaci, które stanęły na drodze Lolka, Wujka Karola, biskupa, kardynała i wreszcie papieża. Następnie – poprzez siostrę Łucję i Matkę Teresę, zajmujące w życiorysie Jana Pawła II miejsce łączników między doczesnością a nadprzyrodzonością – przechodzimy do świętych i błogosławionych, by u kresu powrócić do Matki, tym razem Niebieskiej. Macierzyństwo więc – fizyczne i duchowe, rozumiane jako szczególna predyspozycja kobiety do podejmowania odpowiedzialności za życie i zdolność wnoszenia w nie unikatowej jakości – stanowi klamrę kompozycyjną, ale też zdaje się być kluczem do odczytania istoty papieskiego stosunku do kobiety (w posłowiu Paweł Zuchniewicz szerzej pisze o papieskim rozumieniu geniuszu kobiety i tak zwanym nowym feminizmie Jana Pawła II). Nieprzypadkowo powierzyliśmy napisanie książki dwóm autorom – ściślej: autorowi i autorce. Paweł Zuchniewicz fabularyzowaną opowieścią umiejętnie wprowadza nas w kontekst biograficzny. Dodatkowo przeplata tekst cytatami z nauczania Ojca Świętego, dzięki czemu zyskujemy możliwość odczytania papieskich słów w nowym świetle – w świetle jego życiowych doświadczeń. Brygida Grysiak w celnych felietonach stara się ukazać znaczenie bohaterki rozdziału w życiu Jana Pawła II oraz uniwersalne przesłanie, które za jej pośrednictwem zdawał się przekazywać współczesnemu światu. Ponadto o bohaterkach książki rozmawia m.in. z kard. Stanisławem Dziwiszem, abp. Kazimierzem Nyczem, abp. Mieczysławem Mokrzyckim, Małgorzatą Kożuchowską i Szymonem Hołownią. W rezultacie otrzymujemy przedstawione w odmiennych stylistykach dwa punkty widzenia: męski i kobiecy, które – choć tak różne – precyzyjnie się uzupełniają, dając w pełni nietuzinkowe, całościowe ujęcie tematu.