Opinia na temat książki Kod róży

"Kod róży" to moja druga przeczytana powieść historyczna tej Autorki. Jej opartą na faktach "Łowczynię" pochłonęłam na wdechu i liczyłam, że z "Kodem..." będzie podobnie.
Nie zawiodłam się. Autorka znów prowadzi Czytelnika w meandry II wojny, tym razem w wojnę szpiegów i kryptologów, wprost do serca położonego w Wielkiej Brytanii tajnego ośrodka Bletchley Park, gdzie łamano ściśle tajne szyfry i zakodowane rozkazy dowództwa III Rzeszy.
Powieść prowadzona jest dwutorowo: w trakcie II wojny i w roku 1947, tuż przed ślubem księcia Filipa z młodziutką księżniczką Elżbietą.
Głównymi bohaterkami "Kodu róży" są trzy pochodzące z zupełnie różnych światów, kobiety: Osla, majętna Kanadyjka spokrewniona z rodziną królewską, Mab prosta dziewczyna z przedmieść i Beth, zahukana przez matkę, nieśmiała szara myszka.
Obdarzone fenomenalną pamięcią, sprytem i świetną znajomością niemieckiego dołączają do zespołów, których celem jest złamanie jak największej ilości niemieckich informacji.
Wkrótce stają się serdecznymi przyjaciółkami.
Autorka umiejętnie przeplata akcję, powoli prowadzi Czytelnika do rozwikłania zagadki, co doprowadziło dziewczyny do tego, że po wojnie zerwały z sobą wszelkie kontakty, co stało się z Beth, czemu zapałały do siebie zaciekłą nienawiścią i czy w Bletchley Park naprawdę działał zdrajca?
Trzy dawne przyjaciółki będą musiały pokonać własne pretensje, zapomnieć dawne urazy, by złamać misterny "kod róży" i dopaść prawdziwego i nadal groźnego szpiega.
Koniecznie trzeba sięgnąć, czyta się z prawdziwą przyjemnością, tym bardziej, że to historia oparta na faktach i hołd Autorki dla dzielnych kobiet-kryptologów, które podczas II wojny prowadziły własne bitwy: z czasem, z kobiecymi słabościami, tragediami, z własnymi umysłami i możliwościami.
Warto!