Kolejne upiorne opowieści po zmroku. Historie, które mrożą krew w żyłach

Alvin Schwartz powraca porcją kolejnych upiornych opowieść w książce Kolejne upiorne opowieści po zmroku, gdzie znów znajdziemy niesamowite opowieści z dreszczykiem, czasami straszne lub podszyte czarnym humorem. Pierwszy zbiór wypadł na tyle dobrze, że chętnie zabrałem się za kolejny licząc na dobrą i z dreszczykiem lekturę.

Książka zawiera kilkanaście krótszych lub nieco dłuższych historyjek z dreszczykiem zebranych i opracowanych przez autora. Jak zwykle są niektóre naprawdę zmyślne, zahaczające o miejskie legendy i opowieści przekazywane przez pokolenia. Dobrym pomysłem było pod koniec przedstawienie genezy każdego z nich i w ten sposób przedstawienie skąd wywodzą się. Mamy więc opowieści o duchach i zjawach ukazujących się bohaterom. Czasami bywały upiorne i podszyte grozą. Nieraz nawet zabarwione zostały mrocznym humorem, który rozładowywał atmosferę. Innym razem dostajemy historie o przepowiedniach, mrocznym miejscu o którym krążą legendy, kukle, wiedźmach i tajemniczych wydarzeniach. O znalezionych zdziczałych dzieciach wychowanych przez zwierzęta, o których krążą niekiedy mroczne opowieści. Duchy, poltergeisty, czarne psy i wiele, wiele więcej znajdziemy tutaj w tych mrocznych historyjkach. Przedstawione na kilku stronach bywają może nie straszne jak można oczekiwać po horrorze, ale posiadają swój urok i wywołują dreszczyk podczas czytania. Oprócz tych z dreszczykiem i klimatem mamy kilka podszytych czarnym humorem zabawne opowiastki z pewną ...

Lubicie się bać? Ja powiem szczerze, że tak! Ale jeśli już mam stracha mieć to powiem szczerze, że preferuje bardziej takie straszne książki niż filmy.
Dlatego właśnie też sięgnęłam po ten zbiór opowiadań.

"Kolejne upiorne opowieści po zmroku" to trzeci już tom zbioru horrorów. Zbiór może i do najstraszniejszych nie należy, ale za to jest bardzo klimatyczny.

W książce znajdziecie historie podzielone na dwadzieścia pięć części, ułożone tematycznie. Są to na tyle krótkie opowiastki, że każdy z nas z łatwością je sobie przyswoi. Jedne z historii są dłuższe , inne krótsze ale jest jedno co je łączy - elementy grozy. I możenie są one takie na jakie po trochu liczyłam , to powiem Wam, że podobały mi się.

Książkę tę czyta się lekko i szybko co jest dużym jej plusem. Zdaje się, że zamysłem autora było to aby odbiorcom książki były w sumie nastoletnie osoby i jeśli tak to by się to bardzo zgadzało. Język i styl pisania tutaj nie jest jakiś wyszukany. Historie tu opowiedziane wzbudzają lekkie uczucie niepokoju, ale do bardzo przerażających nie należą. A brdzo szkoda ...

Mimo wszystko ja gorąco polecam Wam sięgnąć po tę książkę! Może być bardzo ciekawie !

Chwytając po tę pozycję w bibliotece nie miałam zielonego pojęcia o tym, że jest ona przeznaczona dla młodszych odbiorców - wątpliwości rozwiała mi dopiero angielska Wikipedia. Niestety w trakcie czytania czuć tą dziecięcą narrację przejawiającą się m.in. strachem przed stwierdzeniem, że ktoś umarł lub tym, że coś się pojawiło i zniknęło. Właściwie niewiele więcej się dzieje w zebranych opowiadaniach. Duch się pojawia i znika, idzie i znika, mówi coś i znika. Bohater dotyka czegoś i umiera, idzie gdzieś i umiera. Format króciutkich opowiadań (średnio po 2-3 strony) sprawiła, że nie dałam rady wciągnąć się w żadną historię i z pewnością żadna nie zostanie ze mną na dłużej.
Fanom makabrycznych, szokujących horrorów kompletnie odradzam. Nic strasznego tu nie znajdziecie. Krew w waszych żyłach może być spokojna.