Kraina spoza mgieł

Oj to zdecydowanie nie była prosta lektura. Pomimo tego, że wydana jest dużym drukiem i ma krótkie rozdziały, a co pewien czas całą stronę zajmują szkice przedstawionych wydarzeń, nadal nieco opornie szło mi zrozumienie tej treści. Autorka bardzo skupiła się na ukazaniu tych cudownych rzeczy, które mają miejsce, na tym co w jaki sposób się rodzi, że później nie potrafiłam dojść do tego, o co w tym wszystkim chodziło. Bardzo dużo rzeczy ukazuje jakby na około, a później konkretnie buduje akcję do momentu ponownych opisów. Nie powiem, ma duży dar do ubarwienia całej fabuły, sprawia że świat fantastyczny wydaje nam się miły i taki nieodgadniony. Jednak jeśli już dawałam się ponieść emocjom, to reszta opowieści gdzieś dla mnie ginęła i była mało zrozumiała.

,,Formowanie dwóch wyjątkowych propotomków zbliżało się do ustalonego od eonów finiszu. Wszystkie wymagane normy odnotowywano od początków działalności biogenetycznego laboragenomu Serfinów, pracujących według Kronik Modularnych od nieznanej zaprzeszłości ".

Tak naprawdę mogę powiedzieć tylko, że historia przedstawia cały początek naszej ludzkości, obierając kierunek na nazwy ludów, ich różnice, sposoby rozmnażania się i zasad, gdyż nie każdy mógł być tutaj z każdym i nie zawsze decydowało o tym uczucie. Jednak przygotujcie się na nietypowe słownictwo, niekiedy bardzo dawne, innym razem wręcz wyprzedzające naszą zwyczajną mowę. Oj jednak nie dla mnie jest styl pisarski autorki, ale jeśli kiedyś napisze w...

Opis i okładka książki "Kraina spoza mgieł" Jolanty Kupiec od wydawnictwa Nie Powiem obiecywały słowiańską przygodę z elementami fantastyki. Oj, bardzo byłam ciekawa tej opowieści, oj bardzo...

Książka jest krótka, ma zaledwie ponad 200 stron, jednak bardzo męczących stron🙈 Strasznie mnie wynudziła i wyczerpała ta opowieść. Na te parę stron, to czytałam ją bardzo długo. Nawet krótkie rozdziały i dość duża czcionka mi nie pomagały. Akcji w książce dosłownie brak. Nic się tu nie dzieje. Wieje nudą. Oczy same się mi przy niej zamykały. Fabuła... hm... no pomysł był ale nie poszło to w dobrym kierunku. Na dodatek wspomniane jest o Wielkiej Lechii, gdzie wiadomo nie było czegoś takiego jak Wielka Lechia! Nie ma na nią dowodów historycznych. Nie lubię, gdy w książkach podaje się błędne informacje i wprowadza w błąd czytelnika. Bohaterowie tacy nijacy. Wszyscy na jedno kopyto. Bez charakteru, zlewają się w jedno. Liczyłam na dobrą słowiańską historię a dostałam coś w stylu tych dokumentalnych seriali telewizyjnych o kosmitach👽 Jedyny plus tej książki to okładka i ilustracje w środku, które przykuwają oko. Bardzo mi się podobają i są dziełem autorki książki. Podsumowując, zdecydowanie nie jest to książka dla mnie. A miłośnicy słowiańskich klimatów bardzo się nią rozczarują.

Współpraca reklamowa z Wydawnictwo Nie powiem.