Książeczki dla grzecznych i niegrzecznych dzieci : z dziejów polskich publikacji dla najmłodszych

Książka znanego bibliologa i bibliofila Janusza Dunina jest częścią jego badań nad rozwojem form książki. Pierwszym opracowaniem z tego cyklu był „Papierowy bandyta” (1974),stanowiący syntezę dziejów druków jarmarcznych i brukowych. Autor zajmował się również różnymi aspektami książki bibliofilskiej oraz współzależnością formy wydawniczej i sukcesu literackiego.

Obecne opracowanie jest próbą przedstawienia dziejów polskiej książki dla najmłodszych w funkcjonalnym połączeniu jej elementów literackich, pedagogicznych, plastycznych i technicznych.

„Książeczki dla najmłodszych zwykle zapewniały w tytulaturze, że są przeznaczone jako »wiązanie« dla grzecznych dzieci, ale z treści jakże często wynikało, że autor pisał je również dla tych nie najgrzeczniejszych, chcąc je bawiąc, przekonując, a nawet strasząc wprowadzić na drogę posłuszeństwa, głównej cnoty małych ludzi.

Były to więc książki dla grzecznych i niegrzecznych dzieci”.