Księga czarownic

Zgadzam się z przedmówczynią praktycznie w 100%. Też spodziewałam się czegoś więcej, ale i tak warto przeczytać. Czekam na tom 2.

to jest to!! zdecydowanie jedna z lepszych książek jakie czytałam :) kiedy już się ją weźmie do ręki to się jej nie wypuści :)

Już czeka u mnie na półce :)

Miałam już kiedyś tę książkę w domu. Nawet zaczęłam czytać i bardzo mi się spodobało. Na poziomie pewnie 50 strony dopytałam i dowiedziałam się, że książka nie jest skończona, ale niedługo może być. A jako, że nie znoszę czytać czegoś co nie jest skończone, oddalam do biblioteki.
Teraz czytam.
I wcale nie czyta mi się tak dobrze jak wtedy. Może to kwestia czasu, może nastawienia, może diabli wiedzą czego… Bo przecież wcale nie jest tak źle. Ciężko byłoby mi powiedzieć, co jest nie tak, co mi przeszkadza, co denerwuje, bo raczej nie ma takich rzeczy. Nic mnie specjalnie w oczy nie kłuje. Miast tego, jak dla mnie jest za spokojnie. Żeby nie powiedzieć, że za nudno. Na swój własny użytek uznałam, że co najmniej połowa pierwszego tomu to bardzo, bardzo, bardzo długi wstęp. Po którym przetrwają tylko najdzielniejsi.
Bohaterowie? Chyba jestem przyzwyczajona do tych z większą ikrą, werwą, większą miłością w oczach. Tu znowu jest bardzo spokojnie. Bardzo spokojnie. W emocjach, w uczuciach i ich okazywaniu.
Było bardzo spokojnie, może do połowy tomy, a może raczej do 2/3. Potem ruszyło. I choć nadal w pewnym spokojnym klimacie, to jednak ciekawie i interesująco.
Podobają mi się postaci drugoplanowe i mam nadzieję, że w kolejnych częściach będzie ich więcej. Bardzo ładnie są narysowane, żeby nie powiedzieć znacznie wyraziściej niż główni bohaterowie. Tak, na dzień dzisiejszy bardziej fascynują mnie przyjaciele i rodzina głównego bohatera oraz rodzina bohaterki. Rozu...

Wiele hałasu... o nic. Niestety. Potencjał, owszem, pojawił się, ale został zabity równie szybko. Chyba powoli wyrastam z książek, gdzie wszystko kręci się wokół zaznania szczęścia z ukochanym wampirem. Gdyby ten wątek był poprowadzony inaczej, to może dałoby się coś z tego wynieść. Tytułowa czarownica zakochała się na zabój ot tak, nie znając nawet przeszłości swego wybranka, ani jego charakteru. No i mamy również zakochanego krwiopijcę, który umiłował niedoskonałe włosy Diany. Śmiechu warte. Najciekawszy jest oczywiście manuskrypt Ashmole, potraktowany jednak trochę po macoszemu. Wielki plus dla autorki za doskonałą znajomość historii. Książka nabiera przez to więcej realizmu i staje się najzwyczajniej w świecie lepsza. Nie wiem czy sięgnę po drugi tom - zostawię to przypadkowi. Albo wpadnie w moje ręce, albo powieść Deborah Harkness odejdzie w zapomnienie.

Wiele hałasu było wokół tej książki więc postanowiłam sprawdzić czy naprawdę jest aż tak dobra. Niestety po przeczytaniu jej muszę stwierdzić, że to nic takiego. Akcja niby jakaś jest bo bohaterka zmaga się z kilkoma problemami ale ogólnie to jakoś tak monotonnie wszystko się ciągnie. Pomysł był dobry i nawet przyjemnie się czyta, postacie też dobrze skrojone i z dojrzałym podejście do sprawy ale to wszystko. Książka nie powala na kolana i nie jest jakąś super rewelacją. Po prostu kolejny romans z wampirami tylko tym razem zamiast "zwyczajnej nastolatki" mamy czarownicę. Polecam aby przeczytać ale nie należy wiele się spodziewać. Kolejne coś na kształt Zmierzchu tylko nieco lepsze.

Niezła powieść fantasy, chociaż liczyłam na trochę więcej:) Momentami wciągająca, częściej, z powodu dłużyzn, nużąca. Brakowało pewnej iskry, która nie pozwala iść spać, wymusza dalsze czytanie. Bohaterowie nieco chaotycznie wykreowani, brak im charyzmy:) Akcja intrygująca, ale znowu... bez tego czegoś co przykuwa uwagę na dłużej. Ogólnie - mnóstwo niewykorzystanego potencjału. Pewnie kiedyś sięgnę po dalszy ciąg... ale to później, dużo później:)

Spodziewałam się czegoś lepszego...… rozczarowana . Przeczytam jednak kolejne …. może się rozkręci:)

http://xrayofbooks.blogspot.com/2012/07/deborah-harkness-ksiega-wszystkich-dusz.html recenzja :)

Nic specjalnego. Czytałam leprze.