Księga eparcha

Jest to już trzeci przekład (opatrzony komentarzem) autorstwa doktor Anny Kotłowskiej, ze wstępem profesora Kazimierza Ilskiego. Uprzednio mieliśmy bowiem możliwość zapoznania się z opracowaniami dwóch mów pogrzebowych św. Ambrożego - wygłoszonych na cześć cesarzy Walentyniana II (392 r.) i Teodozjusza I (395 r.) - wydanymi odpowiednio w 2007 i 2008 r. Księga eparcha (czyli księga prefekta miasta), jest źródłem niezwykle ciekawym, spajającym zainteresowania badaczy zajmujących się różnymi dyscyplinami naukowymi. Przedstawia bowiem nie tylko materiał poznawczy prawa bizantyjskiego, ale też sposób działania administracji, funkcjonowania rynku pracy, zatrudnienia, a w szerszym kontekście po prostu życie codzienne mieszkańców Konstantynopola. Księga wydana w 912 r., w ostatnich miesiącach (lub nawet tygodniach) panowania cesarza Leona VI, opracowana była w kancelarii cesarskiej na podstawie materiału przedstawionego przez bezpośrednio zainteresowane korporacje. Tekst dzieli się na 22 części, z których każda normuje struktury organizacyjne i zasady działań określonej dziedziny czy to usług, czy rzemiosła, czy handlu, czy też innego rodzaju działalności.