Opinia na temat książki Kuba

Mecenas Zuza Lewandowska marzy o wyjeździe na Kubę, aby spotkać się z bratem Emanuelem. Od lat stara się o wydanie paszportu, niestety czasy PRL-u nie są momentem, w którym łatwo go dostać. Nachodzi jednak moment, kiedy jej się to udaje, co mocno zaskakuje wszystkich wkoło, a nawet nią samą. Szybko organizuje opiekę nad zwierzętami, no prawie wszystkimi, bo ukochaną, choć mocno zadziorną papugę zamierza zabrać z sobą. Teraz przed nią chwile dobrej zabawy, udział w weselu i odpoczynek od codzienności. Jednak władza nie zamierza puścić jej samej i wysyłają za nią ogon. Kapitan Mariański i kapral Opara mają pilnować obywatelki i pisać raporty.
Kuba wita ją piękną pogodą, jednak to nie będą tak beztroskie chwile, jak marzyła. Znikający ludzie, krokodyle i pewien bardzo wysoko postawiony człowiek, staną na jej drodze. Co takiego stanie się na Kubie? Kogo tam pozna? Czy rozwiąże zagadkę? Czy to będzie udany wyjazd?

Zacznę od tego, że nie czytałam poprzednich tomów i przyznam szczerze, że trochę tego żałuję. Brakowało mi trochę niektórych faktów. Na pewno po nie sięgnę, ponieważ jestem ciekawa, co tam wcześniej się działo.
Wracając do książki, która jest tomem dziesiątym, mnie się podobała. Nie powiem, że to genialna pozycja, jednak śmiało mogę napisać, że była dobra, a nawet bardzo dobra. Czytało się ją dość szybko, a podczas czytania towarzyszyły emocje. Były momenty, kiedy mocno się śmiałam i nie byłam w stanie się opanować, ale również takie wywołujące inne emocje. Akcja ani nie szybka, ani nie wolna, z kilkoma ciekawymi zwrotami.

Bohaterzy dobrze wykreowani. Było ich kilu, jednych polubiłam bardziej, innych mniej, byli również tacy, którzy nie zyskali mojej sympatii. Ja najbardziej wręcz zachwyciła papuga.

„Kuba” to dość ciekawa i wciągająca książka, po którą według mnie warto sięgnąć i polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA