Kwietniowa czarownica

„Z jednej strony to bardzo realistyczna powieść o Szwecji lat pięćdziesiątych, a z drugiej – piękna, przepojona magią baśń”. K. Dunin „Wysokie Obcasy”

Gdyby nie opinie czytelników, nigdy nie sięgnęłabym po książkę o czarownicy, która używając magicznych mocy mogła wcielać się w inne istoty. Tym samym, nie poznałabym znakomitej szwedzkiej pisarki (to moje pierwsze spotkanie z twórczością Majgull Axelsson) i jej „Kwietniowej czarownicy”, co byłoby ogromną stratą dla mojej mentalnej półki z wartościową literaturą kobiecą :).

Przeczytałam gdzieś, że autorka tytuł do tej książki wzięła od Raya Bradbury'ego, tego od „451 stopni Fahrenheita”, którego opowiadaniami zaczytywała się wcześniej, i do których sięgnęła ponownie, gdy zaczął jej chodzić po głowie pomysł napisania książki o niepełnosprawnej kobiecie.

„Kwietniowa czarownica" nawiązuje do skandynawskich wierzeń ludowych, według których wiosenne czarownice, mające słabe i często niesprawne ciało, potrafią wcielać się w inne istoty i działać za ich pośrednictwem. I taka jest Desirée, główna bohaterka powieści, cierpiąca na porażenie mózgowe i całkowite unieruchomienie z powodu okołoporodowego uszkodzenia neurochirurgicznego, posiadająca niezwykłą inteligencję oraz moc wiosennych czarownic.

Wbrew pozorom nie jest to opowieść o chorobie czy kalectwie, a przynajmniej nie przede wszystkim o tym. To opowieść o odrzuceniu. I o potrzebie miłości i akceptacji. I o tym, że doświadczenia dzieciństwa dete...

Drugie spotkanie z rewelacyjną autorką i niezapomniane wrażenia. Losy kilku kobiet, traumatyczne dzieciństwo, tragiczne dzieje, prawdziwe uczucia i odrobina magii. Trudno mi określić, która historia najbardziej mną wstrząsnęła, bo wszystkie są niezwykle sugestywne. Ellen oddała dziecko, bo tak nakazywały przepisy. Litera prawa nie pokryła się jednak z ogromem cierpienia, jakie spowodowała ta decyzja. Dzieciństwo Christiny... Ciągle zadaję sobie pytanie, jak można tak krzywdzić własne dziecko. Margareta nie może odnaleźć swojego miejsca, bo nigdy nie dowiedziała się, kim była jej matka. Przypadkowe znajomości nie wypełniły pustki. Birgitta wychowywana przez matkę alkoholiczkę powieliła jej życie. Desire leży i przeżywa różne życia. Chce wiedzieć, która z sióstr zajęła jej miejsce. Całe życie spędziła przykuta do łóżka, ale poznała różne uczucia, w tym także miłość.

„Kwietniowa czarownica” sama do mnie przyszła, nie wzięłabym do ręki książki z czarownicą w tytule o kimś, kto ma magiczne moce i potrafi wcielać się w inne osoby/istoty. Nie moja bajka, dziękuję, nie skorzystam. Byłby to duży błąd bo choć książka zawiera elementy magii nie jest ckliwą historią o niepełnosprawnej kobiecie obdarzonej mocami.
O bohaterkach i fabule przeczytajcie w opinii Margeryty, ja chcę napisać dlaczego moim warto tę powieść Axelsson wziąć do ręki:
- bo pokazuje Szwecję, jakiej nie znałam – biedne lata powojenne, życie codzienne (meble, popelinowe płaszczyki, fryzury na tapir)na przestrzeni dziesięcioleci, zmiany w obyczajowości, sposobie wychowywania dzieci, zajmowania się niepełnosprawnymi umysłowo,
- bo jej poranione bohaterki wydają się być prawdziwe, nie patyczkują się ze sobą, nie udają a zarazem ciągle noszą jakąś maskę na twarzy,
- bo autorka pokazuje jak człowiek się zmienia, nie ma powrotu do pierwszych zachwytów, a pewne pytania pozostają wieczne
- i za scenę z kulami w ręce – trzema czarnymi i jedną złotą.
Serdecznie polecam, nawet zatwardziałym realistom i mężczyznom ;-)

Jak zwykle nie zawiodłam się na Majgull Axelsson. Piękna i niezapomniana powieść!

"U Majgull Axelsson znajdziemy dużo emocji, celne obserwacje, świetne portrety psychologiczne i brutalną rzeczywistość przeplataną liryzmem. Pisarka sięga do mrocznych zakamarków ludzkiej duszy, śmiało penetruje świat kobiet i prowokuje czytelnika do refleksji nad "teraz". Niewątpliwie to literatura wysokiej próby."
zródło: "Magazyn Literacki KSIĄŻKI"

Podpisuję się pod powyższym cytatem wszystkimi kończynami. Nic ująć, nic dodać! Polecam wszystkim prozę Axelsson, ponieważ skłania do refleksji, otwiera oczy na wiele spraw i długo nie daje o sobie zapomnieć!

Po prostu wspaniała! Mroczna i przygnębiająca, ale prawdziwa. Z książek tej autorki dostępnych w polskim przekładzie najlepsza (oczywiście wg mnie).

Hm, nie wiem, czego się spodziewałam sięgając po Kwietniową czarownicę, ale na pewno nie tego. Mam chwilę zawahania - zastanawiam się, czy przypadkiem nie przerwać czytanie już po pierwszych rozdziałach, czy może zmusić się i brnąć dalej. Może to po prostu to nie czas dla mnie na taką książkę, bo jest zdecydowanie trudna i specyficzna. Hm.

Są tacy, którzy zachwycają się tą książką, jej subtelnością i tajemniczą refleksją. Ja uważam, że warto na nią zwrócić uwagę choćby ze względu na wyżej wspomniane cechy, jednak na mnie zrobiła średnie wrażenie. Idealna na melancholijne, deszczowe, jesienne wieczory.

Hmmm.. nie wiem czego oczekiwałam ale rozczarowałam się. Streszczenia z okładki sugerowały mi coś zupełnie innego niż dostałam. Czy możecie polecić skandynawską literaturę w łatwiejszym wydaniu?

Bycie szczęśliwym jest trudną sztuką (szczególnie gdy się miało nieciekawe dzieciństwo), wybaczenie błędów innym ludziom a przede wszystkim sobie może w tym pomóc. Ciekawa i wciągająca książka.

autorka świetnie przeplata przeszłość z teraźniejszością, rzeczywistość z fikcją. najlepsza książka, jaką do tej pory czytałam.

To ksiązka dla wszystkich, którzy lubią skandynawskie klimaty. Gorąco polecam!

Troszke hucznie z nazywaniem czarownica... ale ksiazka bardzo dobra

Porticorn, zaklinam Cię, przeczytaj "Dopplera" Erlenda Loe.