Lalkarz z Krakowa

Najpierw zwróciłam uwagę na okładkę. Na pierwszy rzut oka baśniowa, jednak po dokładniejszym przyjrzeniu się zawierająca pewne elementy związane z poważną fabułą.

Tytułowy lalkarz mieszka w Krakowie, nazywa się Cyryl Brzezik i prowadzi sklepik z zabawkami, które sam wytwarza. Na półkach jego sklepu rozpierają się mięciutkie pluszowe misie, piękne lalki i drewniane koniki na biegunach. Jest rok tysiąc dziewięćset trzydziesty dziewiąty.

Karolina to lalka, która budzi się w krakowskim sklepie lalkarza, a do tej pory mieszkała w Krainie Lalek, która została zaatakowana przez straszne szczury i doszczętnie zniszczona. Kiedy lalka budzi się w sklepie starszego pana, jest początkowo zaskoczona otoczeniem i tym, że w jej drewnianej piersi bije szklane serduszko. To dzięki niemu jest żywa. Kiedy decyduje się odezwać do lalkarza, mężczyzna jest przerażony, że postradał zmysły. Jednak okazuje się, że to on ożywił Karolinę i z czasem akceptuje mówiącą i poruszającą się lalkę, która staje się szybko jego przyjaciółką i pomocnicą. W swoim świecie Karolina była krawcową, zatem zabiera się za szycie ubranek dla lalek wytwarzanych przez pana Brzezika.

Kraków to ukochane miasto lalkarza, które pewnego dnia staje się areną strasznych wydarzeń. Kiedy pierwszego września trzydziestego dziewiątego roku rozpoczyna się II wojna światowa, ani Cyryl, ani Karolina nie spodziewają się, jak potoczy się ich życie i co przyjdzie im przeżyć. W...

„Lalkarz z Krakowa” – to wprawdzie książka o Holocauście, ale przeznaczona dzieci.

Opowiada o przyjaźni krakowskiego Lalkarza – dobrego czarodzieja, magicznej lalki Karoliny oraz żydowskiej dziewczynki imieniem Rena, którą samotnie wychowuje tata. Przyjaciele wkrótce będą musieli stawić czoła okropnościom niemieckiej okupacji, próbując użyć swojej magii, aby uczynić świat choć troszkę lepszym.

Rzeczą, która bardzo mi się podoba w "Lalkarzu..." jest fakt, że książka uczy dzieci empatii i odwołuje się do dziecięcej otwartości, wrażliwości i ciekawości. Uczy, że można żyć w zgodzie z kimś, kto - na przykład - wyznaje inną religię i wzajemnie sobie pomagać, nie tylko w trudnych czasach wojny. I tak w książce znajdziemy polskich wyrostków rzucających w Żydów kamieniami, ale też polskiego księdza, który uratuje żydowskie dzieci. Wszystko to przeplata się z wątkami z legend i baśniową magią.

…w budynku z kominem, stojącym w ponurej Krainie Brzóz, nie działała już jednak żadna magia.

Ludzie wprawdzie umierają, ale dobro, jakie uczynili, pozostaje na świecie na zawsze, wydając owoce. My także, chociaż żyjemy w czasach pokoju, możemy zdecydować, jak wykorzystamy naszą metaforyczną magię. Taki morał płynie z książki „Lalkarz z Krakowa”.

Dla niektórych z całą pewnością ta książka może być nieco dziwna, wykoślawiająca rzeczywistość, która przecież nawet nie była szara, a czarna niczym piekło, a jednak jest w niej tyle piękna i dobra, że aż trudno przejść obok niej obojętnie. Jest to także historia dotycząca wyborów, opowieść o tym, jak sny o potędze są w stanie wykoślawić kogoś, kto nie był złem z urodzenia.