Opinia na temat książki Łaska

Przygodę z kryminałami Anny Kańtoch zacząłem bez poszanowania chronologii czyli od Wiary, jednak absolutnie nie przeszkadza to w czytaniu Łaski, bo książki nie są fabularnie połączone - bohaterowie inni, intryga inna, za to zgadza się retro klimat prowincji połowy lat 80, wiarygodni, pełnokrwiści bohaterowie i dobre rzemiosło autorki.
Zarówno Łaskę jak i Wiarę czytało mi się bardzo dobrze, Anna Kańtoch ma oko do postaci, ucho do dialogów i nos do ciekawych historii. Tak naprawdę jedyne co według mnie kuleje to to, że zbyt wcześnie można domyśleć się kto zabił (chociaż sam motyw pozostaje zagadką o wiele dłużej, co ratuje intrygę) i lekko naciągana zbiorowa amnezja bohaterów. Tylko tyle i aż tyle, ja jednak wolałbym być trzymany w niepewności dłużej.
Kolejna kwestia, której nie potrafię jednoznacznie uznać za wadę, to historia A.D. 1955. Niby ważne dla usprawiedliwienia dlaczego główna bohaterka Maria jest jaka jest, pozwala uprawdopodobnić niektóre rozwiązania fabularne, jednak czy książka straciłaby wiele gdyby tych retrospekcji nie było? To już każdy musi ocenić sam, mnie nudziły.
Podsumowując kryminały czytam bardziej dla klimatu i wątków obyczajowych, niż intrygi i na tym polu Łaska (tak jak wcześniej Wiara) sprawdza się znakomicie, co nie znaczy, że intryga nie ma żadnego znaczenia, bo gdyby tak podejść do tematu, to po co w ogóle czytać kryminały? Z tego powodu postanowiłem przyznać Łasce dwie oceny – jako obyczajówkę książkę oceniam na 8/10, jako kryminał 6/10, czyli całościowo 7/10.