Late to the Party

|Współpraca reklamowa| @wydawnictwojaguar

„Late to the party” opowiada historię 17-letniej, nieśmiałej Codi, która czuje że jej nastoletnie lata się marnują i nie wyglądają tak jak to sobie wyobrażała. Dziewczyna nigdy nie piła alkoholu, nie była na imprezie nawet się nie całowała. Z jednej strony bardzo chciałaby to zmienić, a z drugiej jest przerażona wizją zamiany oglądania Netflixa z przyjaciółmi w swojej piwnicy na dzikie imprezy u obcych ludzi. Jednak JaKory i Maritza decydują się na taki krok, a Codi jest zmuszona odebrać ich pijanych z domu jednego z popularnych dzieciaków, którego przyłapuje na całowaniu innego chłopaka. Od tamtej pory między nią a Ricky’m nawiązuje się więź, która pomaga dziewczynie otworzyć się na świat. Chłopak przedstawia ją swojej paczce, która przyjmuje ją z otwartymi ramionami, poznaje tam także Lydię, która od razu wpada jej w oko. Dzięki nim nastolatkę czeka lato pełne nowych wrażeń i nieznanych przygód. Jest tylko jeden problem – Codi nic nie mówi o tym swoim najlepszym przyjaciołom.

Książka zdecydowanie skupia się na odkrywaniu samego siebie, dorastaniu i różnych obliczach przyjaźni, która z jednej strony wzbogaca nas i otwiera na nowe doświadczenia, a z drugiej może nas ograniczać i dusić. Mam wrażenie, że nie wiele książek porusza fakt, iż przyjaźń może ewoluować i możemy mieć wielu „najlepszych” przyjaciół, przy których pokazujemy swoje różne strony. Pojawia się tutaj także zestawienie tego jak widzimy samych sieb...

Codi nie sądziła, że jej siedemnastoletnie życie będzie tak wyglądało – nigdy się nie całowała ani nie była na imprezie. Jej życie towarzyskie ogranicza się jedynie do dwójki przyjaciół, z którymi spędza czas w piwnicy. Pewnego dnia dwójka przyjaciół proponuje pójście na imprezę, by coś zmienić. Codi nie chce iść, ale koniec końców zmuszona jest tam się wybrać i w ten sposób poznaje Ricky’ego, z którym niespodziewanie się zaprzyjaźnia. Grono znajomych się powiększa, a ona próbuje nowych rzeczy…

Muszę przyznać, że to naprawdę bardzo dobra młodzieżówka o samoakceptacji, przyjaźni i byciu prawdziwym nastolatkiem. Wszyscy bohaterowie, którzy tutaj się pojawiają, są bardzo realni. Zagubieni, próbują znaleźć swoje prawdziwe „ja”. Popełniają błędy, próbują się na nich uczyć, kłócą się, a potem godzą.

Codi jest specyficzną osobą. Podobają się jej dziewczyny, ale nie wstydzi się tego, choć nie wszyscy wiedzą. Wydaje się być trochę zacofana, ale to dlatego, że boi się poznawać nowych ludzi, nie czuje się pewna. Ciągle czegoś od siebie wymaga. Nie uważa się za hm... fajną.

Troszkę czuję niedosyt w wątku brata Codi, mam wrażenie, że trochę po macoszemu został potraktowany, a z chęcią dowiedziałabym się coś więcej.

Czytało się dobrze, a w dialogach czuć było główną bohaterkę – tę jej specyficzność. Ogólnie jestem bardzo zadowolona z lektury, podobała mi się i gorąco ją polecam. Zwłaszcza, jeśli jakiś młod...

Jedno spóźnienie na pierwszą w życiu imprezę może zmienić naprawdę wiele...

Książka to powieść z kategorii YA skierowana do młodych dorosłych. Książka nie jest jednak typowa i nie powtarzają się tutaj schematy z innych tego typu powieści. Autorka stworzyła pozycję, w której zestawiła dwa zupełnie inne światy, w których żyje młodzież — introwertyczną przestrzeń poświęconą tylko przyjaciołom i tę, którą wybiera większość nastolatków, pełną dużej ilości znajomych, imprez i przygód. Do fabuły Kelly Quindlen trafnie i wprawnie wplotła wątek LGBTQ+, pokazując, że to ludzie bardzo różni, ale tacy sami jak inni.

Powieść nie jest długa, przeczytałam ją bardzo szybko i spędziłam z nią kilka miłych godzin. To lekka i niewymagająca lektura, idealna, aby poświęcić jej wolną chwilę, ale po prostu mnie nie porwała. Chociaż sama fabuła bardzo mi się podobała, a kreację bohaterów uznaję za naprawdę udaną, uważam, że książka niczym nie zaskakuje. Jest po prostu dobra i to chyba najtrafniejsze sformułowanie, którym można ją określić.

Jeśli więc szukacie lekkiej młodzieżówki o przyjaźniach, pierwszych miłościach, nowych doświadczeniach, czyli po prostu o życiu nastolatków to polecam. Jeśli jednak liczycie na coś więcej, bardziej rozbudowaną lekturę, która czymś Was zaskoczy to raczej nie tutaj. Podsumowując, dla niezbyt wymagających Czytelników szukających nieskomplikowanej książki Young Adult będzie jak znalazł. ...

„Late to the Party” to książka, która spodobała się mojej nastoletniej czytelniczce i z przyjemnością poleca osobą w podobnym wieku do swojego. Znajdą w niej ciekawą, wciągającą historię poruszającą wiele tematów, często niezbyt łatwych, a jednocześnie takich, z jakimi zmaga się nie jedna osoba mająca naście lat.