Opinia na temat książki Łowca snów

Nie jestem fanką historii o kosmitach. Z gatunku opowieści o obcych znam głównie... "Obcego" , wiecie, to o takim brzydalu co podróżował sobie statkiem kosmicznym na gapę i siał w nim spustoszenie. O niewyjściowym, rozkładanym ryju nie wspominając. Klasyka gatunku, jak ktoś nie widział, to trzeba nadrobić, bo nawet nie będzie wiedział skąd się wzięła Ripley.

Gdy wyczytałam, że "Łowca snów" jest Kingową wersją koszmaru o przybyszach z kosmosu, na długo straciłam chęć na przeczytanie tej książki. Bo na pewno mi się nie spodoba, nie lubię, nie dotrwam do końca, a cegła ma ponad 700 stron, w ogóle kiła i mogiła. No ale czas leci, liczba dzieł Króla do odhaczenia maleje, trzeba było przestać wybrzydzać. Na szczęście nawet inwazja kosmitów w wydaniu Kinga jest warta przeczytania.

Oprócz wizyty obcych przyprawionej sporą dozą obrzydliwej, pozaziemskiej pleśni i innych ciekawych zwierzątek, w "Łowcy snów" znajdziemy też jeden z ulubionych motywów autora - wieloletnią przyjaźń z dobrodziejstwem inwentarza. Nie jest tak źle jak myślałam, z powodu tematyki ta książka na pewno nie trafi do moich ulubionych, ale przeczytałam całość z zadziwiającym, jak na historię o kosmitach, zainteresowaniem.