Opinia na temat książki Ludzie potrafią latać

 Dziesięcioro polskich autorów i tyleż samo opowiadań, tak różnych, a mających wspólny cel - wywołanie uśmiechu na twarzy czytelnika. W dobie zewsząd dopadających nas negatywnych i tragicznych informacji, warto zagłębić się w literaturze lekkiej i optymistycznej, spojrzeć na świat przez różowe okulary.

A o czym poczytamy? O imprezie niespodziance, która o mało nie doprowadza do rozpadu związku. O marzeniach, które przesłaniają szczęście będące w zasięgu ręki. O prawdziwej przyjaźni potrafiącej przetrwać zazdrość i urazę.

Najbardziej spodobały mi się trzy historie. Zabawna, ale dającą do myślenia, o poszukiwaniu różowego aligatora, niezrealizowanych planach i niespełnionych marzeniach. Zagadkowa, "Plecak", o fortelu, który mógł wymyślić tylko najlepszy przyjaciel oraz wzruszająca, "Ludzie potrafią latać", która zasłużenie została opowiadaniem tytułowym.

Nie wszystkie historie trafiły w moje gusta, dwie z nich, moim zdaniem, nie do końca pasują do przesłania radosnych opowieści. Większość jednak wpisuje się w nie idealnie.

Gdy Ci smutno, gdy Ci źle, lub po prostu szukasz lekkiej i przyjemnej literatury, sięgnij po antologię radosnych opowiadań, wówczas nawet w pochmurny dzień zaświeci słońce.