Maestro

Sięgając po książkę „Maestro” oczekiwałam nieco innej historii, z jakimś tajemnicami, mistycznymi elementami i przede wszystkim z muzyką. Ten ostatni element jest tutaj obecny, ale w nieco innej formie, niż się spodziewałam. Jest ona obecna ze względu na postać, która z muzyki żyje i wypełnia jego świat całkowicie. Autorka bardziej skupiła się na doznaniach, jakie wywołują poszczególne dźwięki, niż na opisie melodii. Podkreśliła niuanse wykonywanego utworu podczas jego grania na instrumencie, trudności techniczne, charakter ruchu dłoni, ułożenia palców czy subtelne przejścia między nutami. Bardzo obrazowo ukazała muzykę, która dla Jerzego jest największą miłość i dla niej gotów jest poświęcić bardzo dużo, nawet czas należny rodzinie. Podporządkował jej swój cały świat.

„Maestro” nie jest jednak opowieścią o muzyce, lecz o brutalnym świecie, który został skontrastowany ze światem artystycznym. Każda melodia ma swój rytm, tempo i nastrój, który wnika w umysły słuchającego. Natomiast otaczająca muzyka rzeczywistość, pokazuje, jak bardzo jego świat i kariera zależy od czynnika ludzkiego. Jerzy przekonuje się wkrótce, że upadek pociąga za sobą szereg zdarzeń, które pokazują, kto jest kim, na kogo tak naprawdę może liczyć i jaką wartość mają zawarte przyjaźnie. Autorka uświadamia, jaką siłę mają media i słowo pisane, które staje się pożywką dla społeczeństwa, by snuć niesprawdzone domysły, żywić się czyimś nieszczęściem i wyładować swoją frustrację i zawiść, mają...

Dziś o książce, którą miałam przyjemność objąć patronatem. „Maestro” autorstwa Justyny Mietlickiej to książka, która budzi emocje i zmusza do zadania sobie ważnych i niewygodnych pytań:

Czym jest sprawiedliwość?

Jak daleko można się posunąć, by osiągnąć sukces?

Ile można poświęcić, by chronić rodzinę?

Maestro Jerzy Majer to człowiek sukcesu, koneser „muzyki klasycznej, miętowych czekoladek i pięknych kobiet”. Przedłożył życie zawodowe nad życie rodzinne. Z życia czerpał pełnymi garściami. Uwielbiany, podziwiany, cieszący się sławą… gdy nagle wybucha skandal. Jeden artykuł zmienia jego życie, a jego rodzinę i przyjaciół stawia przed trudnymi wyborami. Czy lojalność istnieje w dzisiejszych czasach? Ludzka natura skłonna jest do szybkich i jednoznacznych ocen, a osoby mające swoje grzeszki do ukrycia najgłośniej krzyczą o winach innych… lub znikają, by nie znaleźć się w kręgu żadnych podejrzeń.

Oskarżenia padają na podatny grunt, kiełkują szybko, wyrastają wysoko, tak wysoko, że zaciemniają prawdę. A czytelnik zostaje z kolejnymi pytaniami… Czy ukaranie człowieka jest równoznaczne z wydaniem sprawiedliwej oceny jego win? Czy domniemanie niewinności znajduje odzwierciedlenie w mediach kreujących ocenę społeczną? Czy w pogoni za chwytliwym tematem media zapominają o pierwiastku człowieczeństwa?

Szarości, niejednoznaczności, nieścisłości… to odcienie dominują...

Czasami książki naprawdę mnie zadziwiają. Ta wprawiła mnie w osłupienie, bo zdradziła rzeczy, które z reguły autorzy zatrzymują dla siebie. Jeden z bohaterów tłumaczył nam, że ludzie czasem płacą za rzeczy nieprawdziwe. Idąc do pewnego miejsca oczekują tam samych superlatyw. Cieszą się mogąc zauważyć pychę aktora, gdyż zakładają, że skoro sami są pyszni, to wypada tylko na takie rzeczy chodzić, na nie patrzeć i oczywiście w nich uczestniczyć. Płacą za sztuczność, bo zwyczajnie ją lubią. Niebywałe, bo nigdy nie myślałam w tych kategoriach.
Ogólnie sama książka napisana jest z pewną wyższością. Bohaterzy mają swoją klasę, umieją z gracją się ukazywać i wyrażają się w sposób zakodowanej wytworności. To dziwne, bo bez względu na to co robili, budzili tym respekt. Nie spodziewałam się natomiast, że będą poruszali tutaj tematy depresji, czy też znęcania psychicznego. Będą również żartowali na tematy kopulacyjne, łamiąc przy tym założenie, że o pewnych sprawach raczej nie wypada mówić. Wszystko wyjdzie w formie plotki, która zniszczy naszemu bohaterowi życie. Ludzie zazdrośni i zawistni splamią jego karierę dyrygenta nawet nie zastanawiając się nad konsekwencjami. To kolejna książka o mobbingu, którą warto przeczytać.
Ukaże obraz fałszyzmu ludzkiego, gdzie te same osoby będą cieszyły się z sukcesu, a następnie rzucą w tą osobę kamieniem. Dawno nie spotkałam książki o takim fałszyźmie.
Poznamy też opowieść, która z pozoru wyda się inną niż pierwsza. Dotyczyć będzie d...

"Maestro" to książka z imponującą okładką, która skradła mój zmysł wzrokowy! Bije od niej tajemniczość i elegancja. Sama książka jest mocno emocjonalna. Poruszane są tu tematy, o których warto mówić jak depresja, wykorzystanie seksualne, znęcanie psychiczne.... Pokazuje jakie skutki przynoszą nieprzerobione traumy.

IG: Czytomanka

👉Historia opowiada o dyrygencie Jerzym, który osiąga niebywały sukces na scenie. Niespodziewanie ktoś wnosi oskarżenie przeciwko Jerzemu, gdzie plotka może zniszczyć mu karierę. Co takiego zrobił Jerzy? Świetnie pokazany problem mobbingu i plotki, która może zniszczyć najtwardsze osoby.... Bardzo podobał mi się cytat "Ci sami ludzie, którzy kiedyś bili brawo, teraz rzucali w niego kamieniami" Tak też wygląda to w życiu....

Druga historia dotyczy Alicji i Sławki. Dziewczyny są współlokatorkami. Sławka uratuje życie Alicji, dzięki czemu zyska jej zaufanie i opowie w sekrecie przerażającą prawdę o sobie. Co łączy wszystkich bohaterów?

👉Fabuła jest ciekawa i nieoczywista. Autorka wielokrotnie mydliła mi oczy i zastanawiałam się jakie będzie zakończenie. Wielowątkowa opowieść, gdzie znajdziemy tu motyw sztuki, skandalu, tragedii, depresji, dramatów, ale też znajdziemy tu pełno uczuć i emocji. Postacie są bardzo wyraziste! Czasami opisy były nużące, ale oceniając całość wypada naprawdę dobrze! Trzyma w napięciu i powoli odsłania swoje karty.

❗Ocena: 7/10

Kiedy w filharmonii trwa bożonarodzeniowy koncert, w mieszkaniu kilka ulic dalej Sławka ratuje życie wiolonczelistce Alicji. Alicja niechętnie dzieli się bolesnymi wspomnieniami, Sławka jest więc zmuszona sama zanurzyć się w jej przeszłości… Czy wielkiego Maestro - Jerzego Majera i Alicję coś łączyło? Czy sława i pieniądze załatwią wszystko?

Gdy zobaczyłam okładkę „Maestro” wiedziałam, że będę musiała po nią siegnąć. Bije od niej jakaś tajemniczość, która mnie do niej przyciągnęła.

Fabuła książki jest bardzo ciekawa i nieoczywista. Autorka stworzyła wielowątkową opowieść ze sztuką i skandalem w tle, a zarazem bawi się z czytelnikiem i trzyma go w napięciu, aby strona za stroną odkrywać nowe karty.

Postacie są barwne i mają wiele twarzy, a tak jak każdy kryją w sobie dobro i zło. Największą zagadką wcale nie jest wielki maestro, a jego córka - Estera. Z pozoru wycofana dziewczyna, która według lekarzy nie chce mówić okazuje się być niezwykłym wulkanem energii mogącym posunąć się do niesamowitych czynów.

Tak naprawdę nie chcę Wam zdradzać zbyt wiele, aby nie psuć zabawy z czytania i dochodzenia do prawdy.

Pewne jest to, że książka porusza wiele ważnych tematów od depresji, czy znęcania psychicznego, poprzez mobbing i wykorzystywanie seksualne. Ukazuje do czego mogą doprowadzić niezamknięte sprawy i z jakimi konsekwencjami trzeba się później zmierzyć.

Książka jest ciekawie poprowadzona, chociaż momentami trochę się gubiłam jej słuchając. Gdyż pojawia się parę wątków, które według mnie spokojnie można by było pominąć. Bo ich fragmenty zdawały się próbą dodania paru stron, aby książka za szybko się nie skończyła. Chociaż domyślam się, że autorka w ten sposób próbowała stworzyć wielowymiarowość bohaterów. W takim razie nie czuję pełnego połączenia pobocznych wątków z główną relacją w historii.

Historia na swój sposób dotyka trudnego tematu, czyli czy coś jest prawdą, a coś sprawia wrażenie prawdy. Ten konflikt pewności nad faktycznością sytuacji spowodował, że nie mogłam się od książki oderwać. Więc mimo, że sporo rzeczy mnie od niej odpycha. To ostatecznie jestem zadowolona, że historię do końca doczytałam.