Marnotrawny

Każdy, kto choć trochę mnie zna, wie, że mam szczególną słabość do mrocznych okładek i nie potrafię przejść obok nich obojętnie. Groza w stylu Kinga? Nie spodziewałam się aż tak wiele, a jednak...

Wybitna kucharka z Chicago, właściciel nocnego klubu z Tokio, bogate małżeństwo z Londynu, ksiądz z Aniołowa, nadużywająca alkoholu nowobogacka z Moskwy. Łączy ich zaproszenie do udziału w elitarnym spotkaniu.

Bardzo lubię lektury naszych autorów, którzy wychodzą poza rodzime podwórko i akcję umiejscawiają w szerokim świecie. Najlepszym tego przykładem jest Arnold Płaczek, znany szerzej jako Thomas Arnold czy Maxime Parker ze swą debiutancką "Rywalką".

Niezwykle szczegółowe opisy pozwalają na dokładnie wyobrażenie sobie miejsca, sytuacji czy osób. I wbrew pozorom wcale się nie dłużą, bowiem napisane zostały w taki sposób, że od pierwszych stron pragnę tylko czytać, czytać, czytać... Tekst jest nie tylko wciągający, ale i bardzo tajemniczy, co tylko wzmaga apetyt na poznanie, odkrywanie i smakowanie. Nie wydaje się łatwą sztuką ukryć tyle budzących grozę znaczeń pod z pozoru niewinnie brzmiącymi opisami. Skóra cierpnie mi na plecach, a głowa paruje od domysłów... Na uwagę zasługuje przede wszystkim klimat: duszny i gęsty, potęgujący uczucie niepewności. Intrygująca fabuła i nieszablonowi bohaterowie to kolejne walory tej powieści z pogranicza horroru i grozy.
Niewątpliwie to zasługujący na uwagę debiut.
...

"Marnotrawny" to jedna z tych książek, które okładką przyciągną, według mnie, sporo czytelników. Jest niezwykle klimatyczna i ten tytuł! Ciężko obok niej by było przejść obojętnie.

Dla mnie nieco przydługi i niekoniecznie zachęcający opis, ale w moim przypadku wystarczy okładka i wiem, że muszę przeczytać daną książkę.

Po przeczytaniu muszę powiedzieć, że ta książka ma w sobie zdecydowanie to "coś", ale również pozostawia pewien niedosyt. Widać, że autorka się skupiła bardzo mocno na fabule i nie spieszyła się z jej tworzeniem. Każdy wątek jest przemyślany, dokładnie opisany i czytelnik czuje się naprawdę doceniony.

Jeśli chodzi o bohaterów, to czytając o nich dosłownie miałam wrażenie, że są oni realni. Niby to postacie fikcyjne, ale bardzo dokładnie opisane, a każda zupełnie inna. Co ciekawe, przewija się ich w powieści sporo, a przy żadnej nie miałam poczucia, że została potraktowana po macoszemu. Każdej z nich została poświęcona przez autorkę uwaga i to widać.

Minusy. Okazuje się, że są. Otóż, styl autorki mi niekoniecznie odpowiada. To tak subiektywna opinia, że w zasadzie mogłabym ją sobie darować, ale mimo wszystko chciałam przekazać przyszłym czytelnikom, że zdarzają się powtórzenia. Mnóstwo powtórzeń. Odniosłam wrażenie, że gdyby je wyrzucić, to książka byłaby krótsza o jakieś 50 stron. Do tego, gdyby wyrzucić zbędna opisy, a jest ich wiele, to odleciałoby kolejne 150 stron i zostałaby klasyczna około 400-stronicowa po...

Na początku muszę zaznaczyć, że opis wydawcy w tym przypadku nijak ma się do tego co znajdziemy w środku tej mrożącej krew w żyłach powieści. Wydawca w tym przypadku absolutnie nic nie zdradza- a szkoda, być może powieść miałaby jeszcze szerszy odbiór.

Słyszeliście kiedyś o Andreasie Vesaliuszu- twórcy nowożytnej anatomii i twórcy dzieła "De humani corporis fabrica" w skrócie często cytowane jako "Fabrica"?

Przyznam szczerze, że i ja wiele o nim nie wiedziałam jednak dzięki "Marnotrawnemu" moja ciekawość została niezwykle rozbudzona i teraz jestem na etapie poznawania tego niezwykłego człowieka, któremu medycyna bardzo wiele zawdzięcza.

Powieść jest dość ściśle związana z Vesyliuszem, a raczej z jego wyznawcami, którzy raz w roku spotykają się na Wielkiej Uczcie. Sześć osób z całego świata, szczególnie zasłużonych dla Stowarzyszenia, na kilka dni przed rocznicą śmierci swego mentora, spotykają się w tajemniczym hotelu, by zagrać w pewną grę... Pod opieką Gospodarza i Kucharza obnażają swoje dusze, zdradzają pragnienia i... udają, że są mili i grzeczni.

Erna Brown, kiedy trafia przez przypadek to tego mrocznego i tajemniczego miejsca, nie wie jeszcze, że zostanie obarczona olbrzymią wiedzą a przy okazji odpowiedzialnością za życie swoje i innych ludzi...czy wywiąże się z tego, nie zdradzę, ale podpowiem Wam, że i ona skrywa wiele mrocznych tajemnic...

"Marnotrawny" to jedna z tych powieści...

Samochód Erny Brown gdzieś na autostradzie odmawia jej posłuszeństwa. Nikt nie przejeżdża tą drogą, więc nie może liczyć na żadną pomoc. Próbując wydostać się z odludzia zostaje zaatakowana przez nieznane jej siły. Przestraszona ucieka w głąb lasu, gdzie odnajduje hotel, w którym postanawia się zatrzymać. Ma nadzieję, że może swobodnie odetchnąć i poczuć się bezpiecznie, aby kolejnego dnia szukać roziwązania jej problemów z autem. Nic bardziej mylnego, przygoda dopiero się zaczyna…

Mam mieszane odczucia jeśli chodzi o tę pozycję, ale przodują te pozytywne.

Zaczęło się ciekawie, najpierw historia pełna mroku na opustoszałej drodze, a potem tajemniczy hotel skrywający swoje tajemnice. Główna bohaterka wkracza w krąg nieznanych jej ludzi, którzy spotkali się w tym miejscu w określonym celu, rozegrania gry w kości, ale nie takiej zwyczajnej, bazującej na przerażających zasadach. Wszystko owiane jest sekretem. Odniesienia do Vesaliusza i Tycjana były rewelacyjne. Uwielbiam takie zagadki i sekrety z przeszłości powiązane ze sztuką i ukryte wskazówki w obrazach, choć i tak dla mnie było ich trochę za mało 😉

Powiem Wam szczerze, że od początku domyślałam, się o co może w tym wszystkim chodzić, ale były pewne wątki, które mnie zaskoczyły. Nie do końca przekonał mnie motyw z siłami obcymi, ale z pewnością dodawał całej historii niepokój i i grozę.

Dużym plusem była kreacja bohaterów, każdy z nich inny, każdy skrywający w...

Od razu mówię, nie przejmujcie się jej grubością!
Liczy trochę ponad 600 stron, jednak historia wciągnęła mnie bez reszty, sama zastanawiałam się jak szybko uciekały mi strony. Fakt, lubię takie powieści.
Uważam, że jest to naprawdę bardzo udany debiut, styl autorki jest naprawdę przyjemny, czytałam ją z ogromnym zainteresowaniem i przyznam, lekkim dreszczykiem. Wizje senne, koszmary, są tak rzeczywiste, że sama zaczęłam gubić się w tym co jest jawą a co snem…
Postacie bardzo dobrze wykreowane, podczas czytania towarzyszyły mi również myśli, a raczej cisnęły się na usta słowa, kierowane do głównej bohaterki - uciekaj! I w pewnych momentach, miałam chyba ochotę krzyczeć wraz z nią! Jest ta doza niepewności, dreszczyku i nadprzyrodzonych zdarzeń! I zakończenie, mimo, że historia oczywista była od początku, to takiego zakończenia się nie spodziewałam. Jest świetnie!

Erna Brown, dziennikarka portalu internetowego niespodziewanie zjeżdża z trasy, którą ma wyznaczoną zaraz po tym, kiedy jej drogę przerywają niepokojące i nieprzewidziane zjawiska pogodowe. Samochód nie chce odpalić a jak na złość, autostrada pozostaje opustoszała. Przedzierając się przez mrok, dostrzega postać swojego przyjaciela, jednak czy jest to możliwe aby nagle rozpłynął się we mgle? Dociera do zaniedbanego z zewnątrz hotelu, gdzie otrzymuje schronienie i zapewnienie, że następnego dnia otrzyma pomoc i będzie mogła ruszyć w dalszą drogę.
Zebrani w hotelu goście już na pierwszy rzu...

Uważaj! Kości zostały rzucone.

Po lekturze mam lekko mieszane uczucia co do książki. Fabuła jest na pewno bardzo interesująca i wciągająca. Są ciekawi i różnorodni bohaterowie, których autorka dobrze wykreowała. Powieść owiana jest ogromną tajemnicą i nieoczywistymi zwrotami akcji.
Jednak ma ona ponad sześćset stron i według mnie autorka zbyt mocno skupiała się na niektórych opisach, momentami jakby na siłę rozwijała wątki. Nie ulega wątpliwości, że buduje to napięcie, powoduje u czytelnika różne domysły, wprowadza go dokładnie w opisywany świat i sytuacje, a także podnosi poziom grozy w lekturze (wychodzi teraz na to, że się czepiam, bo przecież tego od książek oczekujemy), lecz mi taki zabieg nie przypadł do gustu. Jednak druga połowa książki uratowała ocenę całościową i muszę przyznać, że dzieje się tam bardzo wiele.
Przy końcówce spotkałam się z ogromnym zaskoczeniem. Mimo dużej objętości i momentami lekkiego znudzenia nie żałuję, że przeczytałam „Marnotrawnego”. Powieść jest nie tylko oryginalna, ale również zawiera w sobie dużą dozę ciekawych informacji .
Ogromnym plusem i miłym zaskoczeniem są dołączone na koniec pewne fotografie (nie zdradzę Wam jakie).

Jeżeli macie trochę więcej czasu, który możecie poświęcić na tę książkę – zachęcam.

Raz na jakiś czas jak wiecie lubię sięgać po grubasy. Tu nie było inaczej, miałam ochotę zostać nieco dłużej w jednej fabule i skusiłam się na książkę "Marnotrawny", która jest debiutem polskiej pisarki. Okładka sama w sobie jest pełna mroku i mocno zachęcająca do zapoznania się z jej środkiem. No cóż... książka jest dobra, mroczna i pełna intryg!

IG: Czytomanka

👉Erna Brown od dłuższego czasu ma problem ze snem, ciężko jej zasnąć i dręczą ją koszmary. W drodze do pracy psuje jej się samochód na środku drogi. Nie ma ludzi dookoła, pomocy znikąd. Środek autostrady. Niespodziewanie nagle coś ją atakuje, totalnie nieznane siły. Kobieta ucieka w środek lasu odnajdując stary hotel do którego biegnie. Nie spodziewa się, że od tej chwili jej życie diametralnie się zmieni. W hotelu dzieją się dziwne rzeczy, które będą miały poważne konsekwencje...

👉Uwielbiam sięgać po debiuty, bo nigdy nie wiem co mnie czeka. W tym roku mam szczęście sięgać po same dobre debiuty, które są naprawdę godne uwagi. Ta również taka jest! Dużym atutem książki jest to, że zanim przejdziemy do historii głównej bohaterki, poznajemy wszystkich bohaterów książki, którzy będą mieli znaczący wpływ na rozwój późniejszych zdarzeń.

❗Ocena: 8/10

,,Marnotrawny" to pozycja, która niesamowicie wciąga od pierwszych stron. Nawet nie wiem, kiedy tak szybko przeczytałam ponad 600 stron. Główna bohaterka jest świetna ❤ wydaje mi się, że pierwszy raz tak bardzo polubiłam głównego bohatera, a każda z pozostałych postaci była bardzo oryginalna. Kreatywność autorki mnie zaskoczyła, a połączenie fragmentów historycznych ze swoją wizją to strzał w dziesiątkę. Była też krew i odrażające opisy co u mnie było na plus, bo lubię mroczne klimaty. No i najważniejsze trzeba pamiętać, że jest to debiut, ale bardzo udany. Czekam teraz z niecierpliwością na kolejne książki autorki, z chęcią przeczytam więcej, bo styl bardzo mi pod pasował.