Miasto Zwycięstwa

Niezwykła opowieść o kobiecie, która dzięki magicznemu darowi od bogów powołuje do życia baśniowe imperium, namaszcza i obala królów, włada sercami i umysłami jego mieszkańców, kocha i nienawidzi po równo. A jednak, nigdy nie zapomina, że dar od bogów zawsze jednocześnie jest przekleństwem…

Salamn Rushide stworzył dzieło baśniowe i odrobinę abstrakcyjne mieszając w jedno hinduistyczną mitologię, historię i fantazję tworząc niezwykły obraz magicznego państwa – miasta, które nie oparło się ni zmianom, ni upływowi czasu i przetrwało jedynie w spisanych na papirusie opowieściach swojej matki Pampy Kampany . Autor z powodzeniem wykorzystuje zabieg „odnalezionego manuskryptu”, który całej opowieści przydać ma autentyczności, a długowieczna Pampa jest jednocześnie jego główną bohaterką jak i narratorką.

Na pierwszy rzut oka Miasto zwycięstwa jest osadzoną w czternastym wieku kroniką rozwoju i upadku Bisangi – niezwykłej stolicy przyszłego imperium Indyjskiego, otoczonej siedmioma murami, pełnej przepychu i zbytku. Lecz jeśli przyjrzeć się nieco bliżej okazuje się, że książka przepełniona jest nie tylko magią ale i refleksją na temat tego, co w człowieku złe i brudne: o demonach pychy, żądzy, lenistwa i egoizmu. Pod złotą maską cywilizacji zawsze ukrywa się chciwość i nietolerancja, chęć niszczenia i podbijania, chora żądza władzy i pogarda dla każdego, kto choć odrobinę odbiega od szablonu.