Missoula. Gwałty w amerykańskim miasteczku uniwersyteckim

Rok 2019 zakończyłam lekturą reportażu Jona Krakauera "Missoula. Gwałty w amerykańskim miasteczku uniwersyteckim". Niestety, lektura mnie rozczarowała, spodziewałam się bowiem raczej rzetelnej analizy zjawiska zgwałceń w kampusie uniwersyteckim i poszukiwania jego przyczyn niż nieco emocjonalnego, chaotycznego i mocno subiektywnego opisu kilku zdarzeń i postępowań z nimi związanych bez pogłębienia tła społecznego czy obyczajowego.

Pierwszym i najpoważniejszym mankamentem książki jest jej jednostronność, przedstawienie faktów z jednego tylko punku widzenia, odpowiednio dobranych, naświetlonych i skomentowanych na potwierdzenie z góry przyjętej tezy. Autor tłumaczy i usprawiedliwia wszelkie rozbieżności w twierdzeniach ofiar, odnosząc się do nich zgoła bezkrytycznie oraz wyraźnie negatywnie eksponując zachowanie sprawców i tych, którzy ofiarom nie chcieli dać wiary. Dla mnie to w reportażu błąd w zasadzie niewybaczalny. Najbardziej cenię bowiem reportaże, w których autor jest "przezroczysty", emocjonalnie niezaangażowany, kiedy przedstawia fakty bez zbędnego komentarza własnego, nie pomija osób i zdarzeń, nie krytykuje punków widzenia i wypowiedzi, które sprzeczne są z jego poglądami, pozostawiając czytelnikowi przestrzeń na dokonanie własnej oceny. Niestety, w reportażach dotyczących spraw spornych, związanych z postępowaniami prokuratorskimi czy sądowymi autorzy bardzo często nie tylko wyraźnie opowiadają się po jednej ze stron, ale wręcz bawią się w sędziów, co...

"Missoula. Gwałty w amerykańskim miasteczku akademickim" Jona Krakauera to jedna z tych książek, przy której mam ogromny problem z oceną oraz znalezieniem odpowiednich słów. Bo jak można w jednym zdaniu ocenić niesprawiedliwość, ból, strach, bezsilność, czy traumę z którą kobieta może się zmagać do końca swojego życia? Książka ta bardzo mnie poruszyła, wywołała niedowierzanie, szok, a na końcu złość i żałowałam po prostu, że nie jest to fikcja, a okrutna prawda, ukazana w reportażu, której nie można w żaden sposób cofnąć. Najbardziej poza samymi gwałtami, poruszyła mnie postawa jednej z kobiet, reprezentujących gwałciciela i nadal, kiedy wracam pamięcią do "Missouli..." zadaje sobie tylko jedno pytanie "jak kobieta, mogła tak się zachować wobec innej kobiety?". Nie uważam, pisząc te słowa, że każdy oskarżony przez dziewczynę/ kobietę facet musi bez prawa do obrony trafić do więzienia, ale gdy przy dowodach obciążających taką osobę, uniewinnia się ją od zarzucanego mu czynu "gwałci się tą kobietę po raz drugi". Reportaż polecam wszystkim, którzy ukończyli 18 lat, zwłaszcza dla osób wchodzących w dorosłość- ku przestrodze, ku większej ostrożności w zawieraniu kontaktów i komunikacie, który musi wybrzmieć jasno: "nie to zawsze znaczy nie".

Videorecenzja: