Mój przyjaciel Henry

Ta przepiękna opowieść o przyjaźni autystycznego chłopca z psem o imieniu Henry wyzwala całą gamę emocji. Jest to historia oparta na faktach, opisana przez Nualę Gardner - matkę Dale'a, który urodził się z ciężką postacią autyzmu. Co ciekawe, zdiagnozowanie u dziecka tejże choroby zajęło specjalistom mnóstwo czasu, a bez ogromnej determinacji, zabiegów i starań ze strony rodziców chłopca proces ten uległby jeszcze znacznemu wydłużeniu.

"Wreszcie Dale, w wieku trzech lat i jedenastu miesięcy, po szesnastu miesiącach starań i wizytach u trzynastu różnych specjalistów, otrzymał oficjalną diagnozę."

Walka, jaką stoczyli rodzice z wieloma instytucjami i poradniami, przypominała czasem "porywanie się z motyką na słońce." Gdyby nie ich wytrwałość i zaangażowanie, chłopiec zapewne zostałby uznany za osobę upośledzoną i nie miałby żadnych szans na w miarę normalne funkcjonowanie w dorosłym życiu. Bo tak naprawdę dopiero uzyskanie oficjalnego potwierdzenia autyzmu otworzyło Dale'owi drogę do rozpoczęcia właściwej opieki stosownej do jego potrzeb. Kiedy chłopiec skończył pięć lat i osiem miesięcy do domu Gardnerów wprowadził się nowy lokator - szczeniak rasy golden retriever o imieniu Henry. Pies okazał się niezwykle pomocny w terapii Dale'a. Zwierzak stał się pierwszym, prawdziwym przyjacielem chłopca i jako pierwszy dostąpił zaszczytu wkroczenia do hermetycznego świata autyzmu. To, czego przez lata nie udało się osiągnąć rodzicom i opiekunom, dokonał nieoceniony szc...

Poruszająca i prawdziwa historia chłopca cierpiącego na autyzm opowiedziana z perspektywy matki walczącej o normalne życie syna.
Autorka opisuje zmagania z zaburzeniami Dale'a oraz poszukiwanie pomocy w różnych ośrodkach, w których często razem z mężem spotykała się z lekceważeniem problemu. Nieoczekiwane pojawienie się Henrego, niezwykle poczciwego goldena retrivera staje się dla rodziny ogromnym wybawieniem. Dzięki psu chłopiec zaczyna nawiązywać kontakty z innymi ludźmi, uczy się nawiązywania przyjaźni oraz normalnego funkcjonowania w społeczeństwie. Nuala Gardner pokazuje, że w każdej chwili należy wierzyć we własne dziecko nawet jeśli inni spisują je na straty. W książce są przykłady piętnowania Dale'a , ale szczegółów nie zdradzę.
Niezwykle interesujące jest, że w książce autorka oddała głos synowi, który opowiada o swoich problemach i jak próbował z nimi walczyć.
To niezwykła i życiowa książka pokazująca, że medycyna kryje w sobie wiele tajemnic, mówiąca o przyjaźni dziecka i psa, chwilami wstrząsająca, innym razem humorystyczna. Polecam każdemu kto lubi historie ze zwierzakami w tle oraz tym, którzy pragną zgłębić swoją wiedzę na temat autyzmu. Cieszę się, że mogłam tę pozycje przeczytać i to jedna z tych książek o których wciąż się myśli po zakończeniu.