Opinia na temat książki Moja Jane Eyre

„Od zawsze mówiłam, że moje życie bez książek nie byłoby takie samo.”

,,Moja Jane Eyre'' to drugi tom cyklu Landyjanistki. Ja wprawdzie nie miałam jeszcze okazji zapoznać się z pierwszą częścią, ale w niczym, mi to nie przeszkadzało i uważam, że spokojnie można czytać te dwie historie jako samodzielne dzieła.
„Moja Jane Eyre” to ciekawa i zupełnie przewrotna interpretacja klasycznej historii o biednej sierocie (dla niewtajemniczonych chodzi o „Dziwne losy Jane Eyre”). Autorki (bo jest ich aż trzy) postawiły na humor, ironię oraz absurd i stworzyły (nie)poważną historię ze sporą ilością przygód, szczyptą romansu i wątkiem paranormalnym w tle, przez co ciężko zakwalifikować tę pozycję do jednego konkretnego gatunku. Sprawia to również, że powieść wyróżnia się na tle innych i chociażby dlatego warto ją poznać.
Książka napisana jest z trzech perspektyw: Jane - tej która widzi duchy, chce zostać guwernantką i zakochuje się w panu Rochester.

„Miłość wywracała życie kobiety na drugą stronę. Bardziej niż ambicja, szacunek, rozsądek. Jak je nauczono, amor vincit omnia”

Charlotte - przyjaciółki Jane, której marzeniem jest zostać pisarką, z tego powodu cały czas spędza z nosem w zeszycie i spisuje wszystkie zdarzenia, których jest światkiem, autorka „oryginalnej”? historii. Alexander'a – pełnoetatowego członka Towarzystwa do spraw Relokacji Dusz Zbłąkanych, którego zadaniem jest oczywiście łapie duchów, wolny czas zaś wykorzystuje na szukanie zemsty. Ja osobiście największą sympatią obdarzyłam Charlotte i Aleksandra (szczególnie jego <3).

Dla kogo? Młodzieży oraz wszystkich szukających zabawnej, lekkiej i nieoczywistej lektury. U mnie wspaniale sprawdziło się na wakacjach. Myślę, że może być też bardzo fajnym rozwiązaniem przy zastoju czytelniczym.

Za egzemplarz dziękuję www.czytampierwszy.pl