Opinia na temat książki Moja krew

Z Clarą, urzędniczką wysokiego szczebla w norweskim Ministerstwie Sprawiedliwości spotkałam się w pierwszej części cyklu „Deep fjord” zatytułowanej bardzo sugestywnie „Odbiorę ci wszystko”. Dużo emocji wzbudził wówczas u mnie temat krzywdy wyrządzanej dzieciom, nieudolności systemu i wymierzania sprawiedliwości na własną rękę.

Clara nie kryje się przed czytelnikiem z tym co zrobiła, jednak nie ma świadomości, że o jej czynach wie ktoś jeszcze. Gdy wkrótce po tragicznej śmierci swojego męża zostaje mianowana Ministrem Sprawiedliwości i rzuca się energicznie w wir działań, których celem jest poprawa losu krzywdzonych dzieci, nie spodziewa się, że przeszłość się o nią upomni.

Gdy pewnego dnia wraca do domu zamiast synów znajduje kartkę z informacją o ich uprowadzeniu. Czy rzeczywiście ktoś wie co zrobiła i mści się na niej, chce ją ukarać?

Nagle polityka, która był dla niej najważniejsza przestaje się liczyć w obliczu zagrożenia życia jej dzieci. Czy to, z czym walczyła całe życie, miało teraz spotkać jej synów?

Postać Clary została wykreowana po mistrzowsku. Tej silnej, bezkompromisowej kobiety walczącej w słusznej sprawie, skrywającej swą mroczną naturę nie sposób jednoznacznie ocenić. Bo czy cel zawsze uświęca środki? Czy przyjdzie jej zapłacić za podjęte decyzje? I czy cena nie okaże się za wysoka?

Mimo dość niespiesznego tempa z napięciem śledziłam kolejne wydarzenia i zagęszczającą się akcję. Zakończenie ponownie pozostawiło mnie w dużym szoku i z niecierpliwością oczekuję części trzeciej. Dużą gratką okazała się też możliwość przyjrzenia się pracy ministra i jego ekipy oraz bolączkom skostniałego systemu, do którego zmiany nie wystarczą dobre chęci.