Morderstwo w Theatre Royale

Dość długo przyszło mi czekać na tę książkę. Nie mogę jednak powiedzieć, że jestem usatysfakcjonowana po jej lekturze, a nawet więcej, zawiodłam się, bo liczyłam na coś zupełnie innego. Co prawda, jest to retro kryminał, którego fabuła osadzona jest w Londynie tuż przed Bożym Narodzeniem w 1935 roku, ale..., no właśnie, ale czegoś mi zabrakło...
Pomimo tego, że to dość cienka lektura i z powodzeniem można ją ogarnąć w jeden wieczór, to ja trochę czytałam na raty z powodu świątecznego galimatiasu w moim domu.

Czytałam już wiele książek świątecznych i zauważyłam, że nie we wszystkich jest to czas cudów, miłości i dobroci. Podejrzewam, że skoro jest to kryminał, to dlatego nie było tu niczego, co można by określić jako słodkie. Niestety opowieść jest ona nieco sztywna. Mamy rok 1935, więc dlatego postacie wysławiają się w tych dawniejszych klimatach. Niestety czasami opowiadając nam pewne rzeczy, wyrażają się w sposób mało komunikatywny. Nie zawsze docierał do mnie sens jaki chcieli przekazać, jakbym czytała ją w języku, którego nie znam. Podejrzewam jednak, że to było zamierzone, gdyż charakter wypowiedzi, zachowania i sposób bycia dla każdej z osób był inny. Natrafiając na osobę twardą, która uważała się za inteligentną, widzieliśmy, że starała się taka być, chciała by tak ją widziano i odbierano. Nie zdradzała jednak prawdziwej twarzy, była tym co myśli głowa, bez udziału serca. Jak nietrudno się domyśleć, dojdzie w tej opowieści do morderstwa. Główną postacią jest dziennikarka, więc będzie badała dla nas tą sprawę. Po opisach i jej spostrzegawczości zobaczymy, że nagłe zesłabnięcie przyszłego denata prawdopodobnie nie było przypadkowe. Zanim dowiemy się coś więcej, autorka wprowadza nieco zamieszania. Poznamy zarys życia tego starszego pana, co samo będzie nasuwało wnioski co do samej jego śmierci. Jednak czy to, co gadają inni zawsze jest prawdziwe?
Osoba dziennikarki jest tu najbardziej interesująca, bo gdziekolwiek się pojawi, to tak obserwuje otoczenie, że widzi wię...

„Morderstwo w Theatre Royale” autorstwa Ady Moncrieff, to klasyczny kryminał, którego akcja rozgrywa się w latach 30. XX wieku, kilka dni przed Bożym Narodzeniem. Z tej okazji do Londynu przyjeżdża objadzowy spektakl „Opowieści wigilijnej” w reżyserii Harrisona. Niestety na premierze, podczas spektaklu, aktor grający Scrooge ginie na scenie, pozbawiając sztukę głównego bohatera. Atak serca czy morderstwo? Dziennikarka Daphne King, znana wszystkim z kolumny „Droga Susan”, postanawia rozwikłać tę sprawę.

„Morderstwo w Theatre Royale” to świetna powieść kryminalna w stary brytyjskim stylu. Autorka przenosi nas do świata teatru i jego tajemnic, gdzie łączy elementy klasycznej zagadki z humorem. Główna bohaterka, detektyw-amator, nie boi się zadawać trudnych pytań i szukać podejrzanego. Razem z nią odkrywamy tajemnice świata teatru oraz skomplikowane intrygi, w które zamieszani są nie tylko aktorzy. Postacie stworzone przez autorkę są ciekawe i niejednoznaczne, przez co jeszcze bardziej realistyczne. Mnie w książce urzekł szczególnie humor i klimat klasycznego kryminału, który bardzo lubię.

Jest to idealna lektura na zimowe wieczór, która zadowoli zarówno fanów zagadek kryminalnych, jak i środowiska teatralnego. Polecam szczególnie fanom stylu Agathy Christie, Merryn Allingham czy Dorothy L. Sayers.

Dziękuję za zaufanie i egzemplarz do recenzji od @zysk_wydawnictwo (współpraca reklamowa) 🩷