Na falach życia. Część II 1939-1948. Lata stracone

W drugiej części wspomnień autor koncentruje się na swoich losach wojennych i powojennych pobycie i życiu codziennym w niemieckich obozach jenieckich, a po wojnie - w obozach przejściowych dla uchodźców. Opisuje niewolniczą pracę polskich jeńców w niemieckich gospodarstwach rolnych, u tzw. bauerów. Bardzo trudne warunki życia głód, choroby, codzienne poniżanie, nieustanne zagrożenie śmiercią za drobne przewinienia, ciągłe marzenia i przygotowania do ucieczki przeplatają się z opisem bardziej optymistycznych wątków, takich jak, współpraca z innymi więźniami czy możliwość utrzymywania listownego kontaktu z rodziną. Równie dramatyczne są dzieje Lecha Paszkowskiego po zakończeniu wojny - tułaczka po obozach uchodźców, niepewność jutra, sprzeczne wiadomości z kraju, rozważania o powrocie do Polski lub emigracji. Na decyzji autora zaważył list od matki, który sprawił, że zdecydował się na wyjazd do Australii, do wuja.